Eίμαι και εγώ 19 και έχω φάει ως ώρας πολλές φορές τα μούτρα μου από φιλίες. Πχ η ως πρότινος πολλών χρόνων κολλήτη μου, αποδείχτηκε ότι με ζηλέυει και ότι δεν θέλει να με βλέπει καλά. Αυτήν την στιγμή, κολλήτη φίλη δεν έχω (αν και υπάρχει η πολυαγαπημένη μου ξαδέρφη ) αλλά και πάλι αυτό που περιγράφεις δεν το βλέπω πια. Μικρότερη ετσι ακριβώς ένιωθα ,ότι όλοι είναι σκάρτοι αλλά η αλήθεια είναι ότι στον κόσμο βλέπεις αυτό που ψάχνεις και περιμένεις να δεις. Ετσι λοιπόν βλέπω κοπέλες που έχουν λιγότερα από εμένα να μην με ζηλέυουν , άλλες που έχουν περισσότερα από εμένα να μην με περιφρονούν και άτομα που δεν ξέρω και τόσο καλά ακόμη να με έχουν βοηθήσει όποτε χρειάστηκε, με προσωπικά , με μαθηματα με ότιδηποτε. Δεν λέω ότι όλοι είναι καλοί, αλλά σιγουρα υπαρχει καλό εκεί εξω. Λες επίσης ότι προσπαθείς να ευχαριστησεις τους πάντες... Μέγα λάθος. Να κοιτάς να ευχαριστείς τον εαυτό σου. Αν θες βοήθεια να την ζητάς, αν θες παρεα επίσης. Πολλοί ανθρωποι εκεί έξω είναι πρόθυμοι να σε ακούσουν και να σου σταθούν. Επίσης μάθε να μην έχεις προσδοκίες ώστε να μην πληγώνεσαι. Πχ ένα τυχαίο φανταστικο σκηνικο... Ο φίλος μου ο Τάκης με βοηθάει στα μαθηματικά και μου δίνει συμβουλές στα γκομενικα μου. Αργοτερα ο φιλος μου ο Τακης μπορεί να με βαρεθεί, η να βρει κοπέλα, η να αρχισει να μου την πεφτει ή οτιδηποτε. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι κάποτε φερθηκε σαν φίλος. Να κοιτας το εδω και τωρα.
