οπως παρατηρησε και η Καραβαν δε σε ενδιαφέρει το ευκαιριακό σεξ. επομένως απο τη στιγμη που ο εν λογω φιλος μόνο μια τετοια σχεση μπορει να σου προσφερει γιατι αναρωτιεσαι τι να κανεις? εχεις τη συναισθηματική αντοχη να διαχωρισεις τη σεξουαλική επαφή απο το συναισθημα? να κρατησεις την ισορροπια , να διαχειριστεις την πιθανη απορριψη? Αν ναι , καντο. Απλά θεωρω ότι ειναι κριμα να ξεκινησεις μια σεξουαλική ιστορια με εναν ανθρωπο που δε σε ελκυε αρχικά , μονο και μόνο επειδη σε εχει πιασει απελπισια και μοναξια, και να καταληξεις να φας κανενα γερο κόλλημα. εκτος αν θεωρεις ότι ακριβως επειδη δεν τρελαινεσαι για τον τυπο , μπορεις να εχει μια χαλαρη επαφη , να καλυπτεις τις σεξουαλικες αναγκες και την αναγκη για παρεα. Σε αυτη την περιπτωση παω πάσο.συνηθως αυτες οι ιστορίες καταληγουν σε μονοπλευρους ερωτες, κλάματα και φρουδες ελπιδες ότι " ο αλλος θα αλλάξει" . Οκ ίσως και να αλλαζε (δυσκολα), αλλα τι σε κανει να πιστευεις ότι θα το εκανε για σενα? Και συνηθως οι κοπελες καταληγουν να ερωτευονται και να απογοητευονται. Ο τυπος φαινεται συνειδητοποιημενος.Anyway, σκεψου το καλα.