(Ωπ σφηνολέμονο) λοιπόν η γιαγιά μου έλεγε οτι όταν ο άντρας χάνει το μ*νί, χάνει και το παιδί. Και φυσικά δεν εννοούσε οτι δεν άφηνε η γυναίκα να το δει (γιατί εκείνα τα χρόνια χρειάζονταν τη διατροφή και τις επισκέψεις, οι περισσότερες γυναίκες δεν εργάζονταν), αλλά οτι ο άντρας όταν χάσει την υπηρέτρια και το σεξ, χάνει και το ενδιαφέρον του για το παιδί.Σήμερα θα πει κανείς οτι είναι ακραίο και άδικο, αλλά αν θέλουμε να το προσωποποιήσουμε όπως έκανε η Φου, ας πούμε οτι έχω δει 3φορές τον πατέρα μου στη ζωή μου, τα δικαστήρια έγιναν ερήμην του, λεφτά δεν έδωσε ποτέ, δεν πήρε τηλέφωνο ούτε στα καλά ούτε στα άσχημα και το φοβερό: όπου σταθεί κι όπου βρεθεί λέει πόσο μας αγαπάει και κλαίει από νοσταλγία :ΡΔεν είναι όλοι έτσι και μπλαμπλαμπλά, χαίρω πολύ. 'Ομως όταν κάποιος απιστεί (=κοροϊδεύει, εξαπατά, ψεύδεται) συστηματικά έχει χάσει κάθε ιερό και όσιο που λένε, βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση. Τον απασχολεί ο έρωτας, το να κρύβεται, το να βρίσκει τρόπους να το ζήσει, ζηλεύει απ'όλες τις μεριές, φοβάται, έχει ενοχές, αλλά είναι παραδομένος. Και κάπως έτσι περνάει ο καιρός και χάνει την επαφή και τη σύνδεση με το παιδί του.