Λυπηρό που κάνετε νομίζω λάθος ΤΕΛΕΙΩΣ σε μία τόσο κρίσιμη διαδικασία.Μπήκα στο δίλημμα να γράψω εκτενώς λεπτομέρειες, αλλά ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΩ .ΉΔΗ ΓΡΑΦΩ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ.ΚΑΝΕΤΕ ΕΝΑ ΚΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ.Σχολιάζω μόνο :1. "Τα γάντια τα φοράνε για να προφυλάξουνε τον εαυτό τους, και πολύ σωστά κάνουνε." Είπα να μην φοράνε γάντια ; Είπα να φοράνε ΦΘΗΝΑ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΝΑ ΠΕΛΑΤΗ, για να προφυλάσσουν εκτός από τον εαυτό τους και τους άλλους. Όπως δηλαδή όσοι εργάζονται στο τμήμα των τυριών του σουπερμάρκετ. 2. Αυτό το "Οι πελάτες (και όχι μόνο) οφείλουν να αντιμετωπίζουν το κάθε αντικείμενο (π.χ. χρήματα) αλλά και οποιονδήποτε συνάνθρωπο (π.χ. την/τον ταμία) ως μολυσμένο και επομένως να παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα.", ΠΩΣ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ;Π.χ., επειδή "οφείλουν να αντιμετωπίζουν τον ταμία σαν μολυσμένο", να φορούν όλοι στολές περίπου σαν ΕΚΑΒΙΤΕΣ ή μήπως να τον ψεκάζουν ένας-ένας μόλις φτάνουν στο ταμείο ; Ή, μετά στο σπίτι, να καθαρίζουν ένα - ένα τα συσκευασμένα προϊόντα που αγόρασαν και που έχει πιάσει με τα γάντια του ο "προστατευμένος" μεν ταμίας, αλλά που δυνητικά έχει μεταφέρει τον ϊό σε 100 σπίτια ;Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε ότι πρακτικά μεταθέτετε δυνητικά την προστασία στους 100, αντί σε έναν. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΟΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. ......................................................Αν έχετε χρόνο, διαβάστε μία ΠΟΛΎ ΣΧΕΤΙΚΗ ιστορία της διπλανής πόρτας. Σε φαστφουντάδικο, υπάλληλος φορώντας γάντια νιτριλίου (με τα οποία παρασκευάζει τα τοστ "προστατεύοντας τον εαυτό του"), καθαρίζει τον χώρο πίσω από τον πάγκο παρασκευής με σκούπα και φαράσι. Μπαίνοντας ένας πελάτης, ολοκληρώνει ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΑ την διαδικασία, ανοίγοντας με το αριστερό γαντοφορεμένο χέρι - και όχι με το πεντάλ - το καπάκι του κάδου και αδειάζοντας - σκορπώντας μέσα ό, τι είχε το φαράσι.Στην συνέχεια, παίρνει παραγγελία αμέσως, πιάνει το ψωμί και το ζαμπόν κλπ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΑΝΤΙΑ ΠΟΥ "ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΣ" ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΣΚΟΥΠΑ,ΤΟ ΦΑΡΑΣΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΔΟ, ανοίγει την τοστιέρα και ψήνει το τοστ και το ...προσφέρει στον πελάτη."ΠΡΟΦΥΛΑΓΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΚΑΝΕ", όπως λέτε λοιπόν... Σε 2 λεπτά - μόλις ενημερώθηκε ο διευθυντής -, το τοστ βρέθηκε στον κάδο με τα σκουπίδια και ο υπάλληλος πήρε εντολή να αλλάξει γάντια και να παρασκευάσει νέο τοστ. Σημειώνεται ότι ο διευθυντής γνώριζε πολύ καλά την πρέπουσα διαδικασία, απλά δεν την εφάρμοζε, "για λόγους οικονομίας χρόνου και χρήματος". Και - δυστυχέστα - ΤΟ ΜΠΟΝΟΥΣ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ, ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ. ΑΥΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΟΙ ΤΑΜΙΕΣ (αν κρίνω από εσάς, μπορεί και οι ίδιες να νιώθουνε προστατευμένες), ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Και καλό θα ήταν αν το απαιτούσαμε εμείς οι πολίτες - καταναλωτές.
