Μην ανησυχείς! Δεν εκλαμβάνω τις συμβουλές σου ως πατροναρισμα.Στο ποινικό αναφερόμουν! Αν πατάω γερά στα πόδια μου, δεν ξέρω, μολονότι θα έπρεπε να ξέρω. Ο, τι και αν λένε τα μνημόνια, ο αριθμός των δικηγόρων δεν πρόκειται να μειωθεί αν δεν βρεθεί μια κυβέρνηση που θα αναλάβει το πολιτικό κόστος της μείωσης του αριθμού των εισακτέων. Μαζί με τις ειδικές κατηγορίες και όλα τα συναφή οι εισακτέοι κάθε χρόνο στη νομική ξεπερνούν τους 400. Νομίζω είναι λίγο λιγότεροι από 500. Έτσι δουλειά δεν γίνεται. Θα μου πεις δεν παίρνουν όλοι πτυχίο. Είτε μετά από πολλά χρόνια, είτε οριακά με 5 και κάτι, είτε δίνοντας ένα μάθημα 5-6 φορές μέχρι να τους κάτσει, η συντριπτική πλειοψηφία παίρνει. Και αν θέλεις την άποψή μου έχει πέσει και πολύ το επίπεδο των νομικών αλλά τέλος πάντων. Αν ήταν στο χέρι μου θα περιοριζα τους εισακτέους σε 120, ούτως ώστε να αντιμετωπιστει σε βάθος χρόνου ο κορεσμός του επαγγέλματος. Δεν τα λέω εκ του ασφαλούς. Τα ίδια έλεγα και όταν έδινα πανελλήνιες. Ο φεμινισμος εστιάζει στο εγώ (των γυναικών) . Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Επί αιώνες οι γυναίκες διδάσκονταν να παίρνουν αξία από τη σχέση ή το γάμο τους. Χρειάζεται να αγαπά κανείς το εγώ του και, γιατί όχι, να μην θεωρεί τη σχέση ή το γάμο απαραίτητο. Αλλιώς καταλήγουν να μπαίνουν σε σχέσεις, όχι από έρωτα για το άλλο πρόσωπο, αλλά για να είναι απλώς σε σχέση. Επειδή όμως δεν μπορούν να έχουν σχέση με τον αέρα, βρίσκουν κάποιον που απλώς ενσαρκώνει το ρόλο του άλλου μέλους του ζευγαριού. Εγώ παρατηρώ πολύ κόσμο γύρω μου, ιδίως γυναίκες, που είναι ερωτευμένες περισσότερο με την ιδέα του έρωτα, παρά με τον σύντροφο τους, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε πολύ κακής ποιότητας σχέσεις. Αν έχει κάνει ένα κακό ο φεμινισμος είναι ότι έχει κάνει πολλές γυναίκες να βλέπουν τους άνδρες ως αντιπάλους. Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα πράγματι.