Γειτονας μου 25 χρονια ο ΦΦ Κοπολα. Εχει το γραφειο του τρια στενα απο το σπιτι μου. Καποτε μιλουσαμε και ειχε παρει και φωτογραφιες μου. Πριν δυο δεκαετιες εφτιαξε ενα καφε-μπαρ στο ισογειο του κτιριου του. Παλιοτερα επινε τον καφε του με τη μανα του και τη γυναικα του στο καφε "Γκρεκο" ( ιδιοκτησια ενος απαισιου Λιβανεζου ) και ετρωγε στο "Σπιτι του Νανκιν" πριν γινει τουριστικη "παγιδα". Εγραψε το "Νονο" στο καφε "Τριεστε", δυο στενα απο κει και στεκι των μπιτ ποιητων πριν 70 χρονια. Εχει εναν οργανισμο που βοηθαει τους αστεγους, λιγο πιο κατω. Ειχα την καρτα και το τηλεφωνο του παλιοτερα. Εχει σπιτι και στη Σονομα, οπου εχει την οινοποιια του. Οταν η κορη του η Σοφια σπουδαζε στο ΛΑ, και ανεβαινε στην πολη του ΣΦ ( γιατι ζουσε στη ΝΥ ), πηγαινε πολλα βραδια στο δευτερο οροφο του βιβλιοπωλειου "Συνορα" ( στην πλατεια Ομονοιας του ΣΦ, - δεν υπαρχει το βιβλιοπωλειο πλεον ) και καθοταν και διαβαζε φωτογραφικα βιβλια απο τα ραφια, οταν σχεδον κανεις δεν ηταν εκει ( αυτα πριν το Αμαζον - ποτε μου δε της μιλησα ). Απο φιλους και γνωστους ξερω πολλα για τον Κοπολα. Ειναι συμπαθης, αγαπα την Ελλαδα και παροτι δε συμπαθω τον κινηματογραφο, παντα τον εκτιμουσα ως ανθρωπο γι αυτα που 'χει προσφερει στην περιοχη της Νορθμπιτς, την "μικρη Ιταλια" του ΣΦ, οπως ονομαζεται η περιοχη.
