"Ω Θωθ, ω δαίμονες του ουρανού, δαίμονες του αέρα, δαίμονες της γης, δαίμονες του κάτω κόσμου, δαίμονες της θάλασσας, των ποταμών και των πηγών, κάντε τον Μάννα να γυρίσει σπίτι του και να βρει ξένες παντόφλες κάτω από το κρεβάτι του" (άσχετο, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ... είναι η αγαπημένη μου κατάρα)