Δυο τίνα μπορούν το λοιπόν να συμβαίνουν: ή ο Μίκη έγινε φασίστας, ο Πανούσης ομοφοβικός, ο νιονιος νεοορθοδοξος (αυτό γιατί είναι κακό;), και ο Αρκάς τραμπούκος, όπως πάνω κάτω μας γράφετε ή, απλά η ιστορία γύρισε σελίδα: Άλλαξε το πρόσημο της εξουσίας άλλαξε το αντικείμενο της σάτιρας. Ο Πανούσης μπορεί να μην κραδαίνει πια ειρωνικά την γαλανόλευκη αλλά κραδαίνει άλλες σημαίες με το ίδιο σκέρτσο. Οι λόγοι που επέλεξε να το κάνει άραγε ενδιαφέρουν κανέναν; Ο Αρκάς μας πείραξε όχι για το χιούμορ του (που ναι, έχει χαλάσει) αλλά που τα έβαλε ευθέως στα ισα με την πολιτική κορεκτιλα. Ο "σάλος" σηκώθηκε με ένα δύο απολύτως συγκεκριμένα (και τρομερά πετυχημένα!) σκίτσα, όχι με τον Τσίπρα να θυμίσω (βλ. Σκάκι). Ο Μίκης, άρχισε την ομιλία του στο Σύνταγμα (δεν ήμουν) ολοσωστα και ειρωνικά: έλα όμως που οι νέοι αντιδραστικοί ένοικοι των πλατειών έχουν εθνικό πρόσημο! Τζιζζ Παναγία μου βοηθά, εμείς οι αριστεροί δια βίου ένοικοι της εξέδρας μπρίκια θα κολλάμε;; Λοιπόν να μην χασομεραμε: κάποτε ο Πανούσης είχε πανικοβάλλει άσχημα τους νοικοκυραίους. Τώρα, ποιους πανικοβάλλει άραγε; ποιος πήρε την θέση της Λουκά και τρέχει στα δικαστήρια τον Τάκη Θεοδωρόπουλο της Κ;food for thought...