@ Lumidy 11.2.2019 | 11:51Στα σοβαρά το έγραψες αυτό τώρα;Οι κοινωνικοί κανόνες ευγενείας το ορίζουν αυτό, η κοινωνική συμπεριφορά και η νοήμονα προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες. Δεν χρειάζονται γραπτοί κανόνες σε αυτό. Και όπου υπαγορεύονται κανόνες είναι για να αποφευχθεί η αναρμοστικότητα του κάθε ανόητου. Και δεν αναφέρομαι (μόνο) σε ακρότητες.Δεν γίνεται να φοράμε ή να μη φοράμε ό,τι θέλουμε παντού. Νομίζω πως αυτό είναι κατανοητό, αυτονόητο! Έχει να κάνει με τον σεβασμό στην εκάστοτε κοινωνική συνθήκη αλλά και σε πρόσωπα. Τα παραδείγματα πολλά. Σε κάποια επίσημη, κοινωνική εκδήλωση, αναλόγως του κλίματος και κοινωνικής ατμόσφαιρας, επίσης θα πας κατάλληλα ενδεδυμένος. Και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο σε ό,τι προστάζει η «ορθολογιστική», έστω, σοβαρότητα αλλά και σε εκδηλώσεις πιο χαλαρές. Ας πούμε σε ένα beach party θα πας ντυμένος ανάλαφρα, εκτός και αν θέλεις να φορέσεις κουστούμι με παπιγιόν. Ναι μεν σοβαρότατο και κομψότατο ένδυμα αλλά οπωσδήποτε θα φαίνεσαι αστείος έως αλλοπρόσαλλος. Ακόμη και σε ένα μασκέ πάρτι είσαι υποχρεωμένος εκ της κοινωνικής ευγένειας και αποδοχής της συνθήκης να πας αναλόγως ενδεδυμένος, πολύ ή λίγο, οπωσδήποτε όμως δεν θα πας ντυμένος με καθημερινό ντύσιμο. Αυτό δείχνει αγένεια.Ένα άλλο παράδειγμα, ακραίο ίσως για κάποιους, είναι οι παραλίες και οι χώροι γυμνισμού. Μια συνθήκη απόλυτα σεβαστή. Και σε αυτούς τους χώρους, λόγω σεβασμού, αν πρόκειται να παρευρεθείς πρέπει να είσαι γυμνός ή έστω ημίγυμνος. Το καλοκαίρι, μαζί με την σύντροφό μου, ψάχνοντας μια μη τουριστική παραλία, βρεθήκαμε τυχαία σε μία μικρή, όμορφη παραλία γυμνιστών. Αποφασίσαμε να κάνουμε μπάνιο εκεί και παρότι δεν είμαστε γυμνιστές (εννοώντας ότι δεν το επιδιώκουμε επί μονίμου βάσεως), από σεβασμό και χωρίς δεύτερες σκέψεις κάναμε κι εμείς γυμνισμό. Όχι πως θα μας έλεγαν κάτι αν φορούσαμε τα μαγιό μας, αλλά κυρίως γιατί αισθανθήκαμε πως πρέπει να προσαρμοστούμε και να ενταχτούμε σε αυτή την συνθήκη από σεβασμό σε όλους τους υπόλοιπους λουόμενους. Το παράδειγμα με την μπλούζα και τον Καίσαρα το έθεσα για να τονίσω το σκεπτικό του σχολιασμού μου που δεν έχει να κάνει με σεξισμό ή συντηρητισμό (καθότι είναι [και] απολύτως φυσιολογικό να προκαλείται το αισθησιακό/ερωτικό αίσθημα με το εν λόγω φόρεμα για να λέμε και την αλήθεια - είναι άλλωστε και μία πολύ γοητευτική παρουσία που έτσι ή αλλιώς μαγνητίζει το βλέμμα), αλλά με ό,τι ανέφερα λίγο πριν, περί κοινωνικής (αυτονόητης) ευγένειας και προσαρμογής στις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες.Αυτό που εσύ το αποκαλείς, απλώς, ύφασμα δεν είναι τόσο απλοϊκό και δεν πρόκειται απλώς για ένα ύφασμα. Ο τρόπος ένδυσης είτε υπό υποχρεωτικές, κοινωνικές συνθήκες, είτε ως καθημερινότητα, δηλώνει πάρα πολλά σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
