Συμφωνώ απόλυτα με τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις. Όλοι έχουν δικαίωμα να αγαπηθούν, όλοι αξίζουν να είναι ευτυχισμένοι, το ρίσκο και ο αυθορμητισμός είναι απαραίτητα στη ζωή και φυσικά η ανωνυμία δεν κρύβει μόνο ψυχοπαθείς.Αλλά βάζω τον εαυτό μου στη θέση σου και σκέφτομαι ότι ένα τέτοιο περιστατικό εκ του αποτελέσματος μάλλον θλίψη θα με γέμιζε παρά αισιοδοξία. Σήμερα δηλαδή θα αναρωτιόμουν γιατί να μην είναι έτσι η καθημερινότητα μου. Γιατί χρειάζεται ένας άγνωστος, ο οποίος θα παραμείνει άγνωστος, για να με βγάλει 2-3 ώρες από τη ρουτίνα μου και να νιώσω ότι ζω. Η πρόσκαιρη ψυχική ανάταση θα μ' έκανε να βουλιάξω.Χαίρομαι που είσαι τόσο θετική και αισιόδοξη.Καλή χρονιά!Υ.γ.: Παρότι δεν πιστεύω στα παραμύθια, πιο πολύ με Σταχτοπούτα μοιάζει η ιστορία.