Γεια σου! Επειδή υπήρξα σπουδάστρια δημοσιογραφίας και επειδή ο ίδιος λόγος με τον δικό σου με οδήγησε εκεί, έχω να σου πω το εξής: δεν φτάνει μόνο να σου αρέσει η συγγραφή. Και εγώ τα ίδια έλεγα για την αρθρογραφία. Στη σχολή δημοσιογραφίας θα σε μάθουν τι είναι είδηση, πως ιεραρχούνται οι ειδήσεις, πως γίνεται το ρεπορτάζ. Πως βγαίνεις έξω στο δρόμο και μιλάς στο κόσμο, παίρνεις δηλώσεις, καλύπτεις θέματα. Αυτό μας το είπαν από τις πρώτες μέρες που πήγαμε στη σχολή, και κάπως έτσι καταλάβαμε εξαρχής το ότι κάθεσαι πίσω απ' το γραφείο σου και γράφεις άρθρα είναι τελικά ένας μύθος. Πώς να κάτσεις να γράψεις αν δεν βγεις έξω; Επίσης άλλο άρθρο, άλλο ρεπορτάζ. Το άρθρο περιλαμβάνει τη γνώμη/σχόλιο του αρθρογράφου για ένα θέμα, ενώ το ρεπορτάζ αναφέρει ένα γεγονός στο κόσμο. Πρώτα περνάς από το ρεπορτάζ, με το χρόνο αποκτάς πείρα και μπορείς να ασχοληθείς και με την αρθρογραφία. Βέβαια απ' ότι καταλαβαίνω θέλεις να ακολουθήσεις την πιο "ανάλαφρη" δημοσιογραφία γράφοντας σε ένα περιοδικό. Και πάλι αυτά θα διδαχθείς στη σχολή και να ξέρεις ό,τι μα ό,τι και να σου μάθουν, η δημοσιογραφία μαθαίνεται στη πράξη. Αυτό συνειδητοποιώ και εγώ αυτή τη στιγμή που κάνω τη πρακτική μου σε εφημερίδα. Αν είσαι κοινωνικός/η και σου αρέσει η επαφή με το κόσμο, σε συνδυασμό με την αγάπη σου για τη συγγραφή, είναι ό,τι το καλύτερο. Με αυτά τα 2 έχεις τα τέλεια φόντα για να το ακολουθήσεις. Εγώ πήγα μόνο για να γράφω (σκεπτικό χαζό που αποδείχθηκε λάθος) και δεν είμαι καθόλου κοινωνική, επομένως τώρα τα βρίσκω μπαστούνια. Δυστυχώς δεν είχα τη τύχη να περάσω κάπου και να έχω μια δεύτερη σχολή όπως εσύ. Δε θέλω να σε αποθαρρύνω με αυτά που σου λέω, θέλω να σου δώσω μια πιο καθαρή εικόνα για το επάγγελμα με βάση αυτά που έχω δει, ώστε να το επιλέξεις όντας συνειδητοποιημένη για το τι θα κάνεις εκεί και να μη τη πατήσεις όπως εγώ. Σου εύχομαι τα καλύτερα, ελπίζω να σε βοήθησα και ζητώ συγγνώμη αν σε απογοήτευσα!