Στην πρώτη παράγραφο τα λες όλα. Δημιουργείς στο μυαλό σου μία εικόνα για τον άλλο, η οποία δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Προβάλλεις τα δικά σου θέλω και τις δικές σου προσδοκίες. Δημιουργείς ένα είδωλο, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή όπως τον τοποθετείς σε ένα βάθρο, να έρχεται η απομυθοποίηση και να απογοητεύεσαι. Να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου γιατί σε προειδοποιεί. Ενδέχεται να μην μπορείς να το ερμηνεύσεις με τη λογική, αλλά σχεδόν πάντα είναι αλάνθαστο. Ίσως βιάζεσαι να ερωτευτείς και να αποκτήσεις συναισθήματα για τον άλλο, αλλά αυτό είναι κάτι που απαιτεί χρόνο. Χρόνο για να τον μάθεις και να τον γνωρίσεις. Μπορεί στην αρχή να μας ελκύει η εικόνα που βλέπουμε και αυτή που προβάλλει ο άλλος, αλλά μην στέκεσαι εκεί. Ο έρωτας έρχεται και ολοκληρώνεται όταν ερωτευτείς το μυαλό του και τον τρόπο σκέψης του. Μην αποθαρρύνεσαι και μην απομακρύνεις τους ανθρώπους που σε προσεγγίζουν. Αναρωτήσου αν τα άτομα που γνώρισες, θα σε έλκυαν και τώρα. Αποστασιοποιήσου και κρίνε τους σύμφωνα με τη λογική. Είναι πολύ πιθανό να καταλάβεις πως δεν τους ήθελες πραγματικά και όχι απαραίτητα επειδή δεν άξιζαν ως άνθρωποι, αλλά επειδή στην ουσία δεν τους γνώρισες και ούτε εσύ από την πλευρά σου, τους άφησες να σε γνωρίσουν. Τέλος, αφού αγαπάς τον εαυτό όσο λες, να μην συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από όσα αξίζεις.