Έχεις δύο επιλογές. 1.Να συμβιβαστείς και να συνειδητοποιησεις πως ο γιος σου είναι ένας αυτονομος άνθρωπος με δική του προσωπικοτητα. 2.Να ζείτε για καιρό μια κόλαση μέχρι ο γιος σου να σε μισήσει και να φύγει.Το γεγονός ότι οι γονείς βάζουν τα κόμπλεξ και τους εγωισμούς πάνω από τα παιδιά τους πραγματικά με κάνει έξαλλη. Όπως έξαλλη με κάνει το να μιλάμε όλοι για αποδοχή της διαφορετικοτητας και τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν δεν μπορούμε να δεχτούμε ούτε το απλο:την πιθανότητα το παιδί μας να επιλέξει έναν άνθρωπο ακούγοντας την καρδιά του και όχι τα πτυχια τους βαθμούς τα λεφτά και την "κοινωνική καταξιωση".