Πως αισθάνεσαι εσύ δεν έχει καμία σημασία, δεν σε αφορά το ερωτικό πεδίο των γονέων σου. Το πρόβλημα σου είναι ότι τους επιτρέπεις να παρεμβαίνουν στα ερωτικά σου ούσα ενήλικη. Εκεί να εστιάσεις, γι' αυτό να τους μιλήσεις, εκεί να διοχετεύσεις το θυμό σου. Αντ' αυτού ωρύεσαι και σοκάρεσαι για κάτι που δεν σε αφορά (βέβαια, είναι μάλλον φανερό ότι πρόκειται για μετάθεση του θυμού που έχεις για τη δική τους ανάμειξη στην ενήλικη ζωή σου). Αυτοί οι δύο δεν είναι μόνο γονείς σου, είναι άνθρωποι με τις επιθυμίες τους, τις οποίες συζητούν μεταξύ τους (καλό αυτό) και παίρνουν από κοινού τις αποφάσεις τους. Αυτό δεν μπορείς να καταπιείς, ότι δεν σου ανήκουν ολοκληρωτικά; Ότι δεν είσαι ο μοναδικός σκοπός της ύπαρξης τους; Αντί να ρωτάς πως να χωθείς εκεί που δεν σε σπέρνουν καλύτερα να ρωτήσεις πως να διαχειριστείς την ιδέα ότι οι γονείς σου είναι και άνθρωποι εκτός από δορυφόροι σου. Έτσι ενηλικιώνονται πραγματικά οι ενήλικες.