Έχει παραγίνει το κακό με το φρεντζόουν σαν έννοια ρε παιδιά.Εξηγούμαι...Ποτέ δεν κατάλαβα που είναι το κακό να κάνεις παρέες με γυναίκες.Το κακό είναι να περιμένεις πράγματα απο αυτές τις φιλίες ή να αφιερώνεσαι σε αυτές σαν να τα είχατε(μετάφραση=να μην κινείσαι με άλλες ή να κολλάς αιωνίως με τη φίλη).Αυτό είναι όντως κακό γτ και εσύ γίνεσαι ανειλικρινής,ιδιοτελής και μουνόδουλος και αυτές το καταλαβαίνουν με αποτέλεσμα να μη σε σέβονται πια(μετάφραση=ξέχνα οτιδήποτε παραπάνω μετά).Αν το παραπάνω ισχύει λες ένα ωραιότατο σορυ αλλά δε μπορώ να είμαστε απλοί φίλοι και αποχωρείς,χωρίς να χαλαστείτε.Το καλύτερο με τις γυναίκες φίλες (άμα δεν είσαι κολλημένος) είναι οτι ξέρουν άλλες γυναίκες.Ξέρω ,είναι επαναστατική θεωρία και θα σου κάψει τον εγκέφαλο αυτό το γεγονός , αλλά σκέψου το σαν επιχείρηση πυραμίδα.Σε τελική το χειρότερο που θα σου συμβεί θα είναι να κάνεις παρέες.Ειλικρινείς παρέες.Όχι παρέες που δεν τολμάς να πεις τη γνώμη σου για να μη σε περάσει για κακούλη.Όπως θα κανες παρέα με έναν άντρα.Τόσο απλά.Εν ολίγοις, δεν υπάρχει φρεντζόουν.Υπάρχουν φιλίες,σχέσεις και χυλόπιτες.Όποιος ξεκαθαρίζει τους ρόλους , κάνει ζωάρα.Οι υπόλοιποι κλαίνε τη μοίρα τους σιωπηλά.Και ναι, ξέρω πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια χυλόπιτα φίλη σου.Η καλύτερη απάντηση είναι "...σε κανά δυο μήνες που θα σε έχω ξεπεράσει.Άμα μπορείς να περιμένεις και συ ,θες όντως την παρέα μου και όχι ένα ακόμα πέος για το καρουζέλ(για αυτή την έννοια συζητάμε άλλη φορά)"