Καλή μου εγώ σχολίασα αυτά που διάβασα, όχι αυτά που υπέθεσα. Η κοπέλα περιγράφει πόσο την ενοχλούν οι απόψεις της πεθεράς σε θέματα προσωπικά του γιου της και όχι δικά της ή του σπιτιού τους, μιλάει για παράδειγμα για τη φαρμακευτική του αγωγή. Και λέω εγώ τώρα: πόσο κλασικό πρόβλημα γάμου είναι αυτό, τους έβλεπες φίλη μου ποιοι είναι και τι απόψεις έχουν, τον έβλεπες τον άντρα σου ότι επηρρεάζεται από τη μάνα του (και ποιος δεν επηρρεάζεται δηλαδή), πήρες αποφάσεις να ενώσεις τη ζωή σου μαζί τους (όχι μαζί του, μαζί τους) και τώρα λες α όοοχι εγώ μόνο τον άντρα ήθελα. Εμ δεν πάει έτσι.Και πάλι εγώ είπα πως κάνω ένα γενικό σχόλιο για όσες τρώγωνται να υποτάξουν ντε και καλά τις πεθερές. Δεν σχολίασα ειδικά τη συγκεκριμένη γιατί της αναγνωρίζω ότι έχει αναλάβει ένα δύσκολο ρόλο πλάι σε έναν άρρωστο άνθρωπο, αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες και κάπου οκ δικαιολογείται και να αγανακτήσει αν η πεθερά της βγάζει τον ασθενή από τη "σειρά" που προσπαθεί εκείνη να τον κρατήσει ώστε να μπορεί μετά να φέρει βόλτα μόνη της και να στηρίζει το σπίτι τους.