Το πρόβλημα είναι ότι όταν ζούμε μια άσχημη κατάσταση πάντα βγάζουμε αβασάνιστα το συμέρασμα ότι "χειρότερα δεν γίνεται".Αλλά πάντα μπορεί να γίνει χειρότερα.Οι μόνοι που μάλλον δεν έχουν τίποτα να χάσουν είναι όσοι ζουν σε παγκάκια, αλλά κυριολεκτικά.Έχουμε καταντήσει να κατηγορούνται ως "έχοντες","βολεμένοι" και μύρια άλλα όσοι απλώς παίρνουν ακόμη έναν στοιχειώδη μισθό ή σύνταξη, από τον οποίο τσοντάρουν για να επιβιώσουν από κοντά και 1-2-3 άνεργοι ή ημιαπασχολούμενοι. Αυτοί είναι που θα πεινάσουν, ακόμη παραπάνω, σε μια πληθωριστική οικονομία.Οι περίφημοι πλούσιοι, τους οποίους νομίζουμε ότι στραγγαλίζουμε με την ανένδοτη στάση μας, είναι οι μόνοι που δεν ιδρώνει το αυτί τους. Είναι αυτοί που έχουν όλα τους τα χρήματα έξω χρόνια τώρα, είναι αυτοί που θα μας αγοράζουν με ένα πεντάευρο όταν εμείς θα έχουμε δραχμή. Και τότε θα δούμε στο πραγματικό του μεγαλείο το περιεχόμενο της φράσης "οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι".Α, και να μην ξεχάσω: Το πόσο αγαπημένοι και μονιασμένοι είναι οι Έλληνες σε περιόδους αναταραχής και ολέθρου το έχουμε ξαναδεί. Από τον εμφύλιο που ξέσπασε ανάμεσά μας κατά την Επανάσταση του '21 μέχρι τον τελευταίο Εμφύλιο, που είχε ξεκάθαρα ξεκινήσει ήδη από την Κατοχή.Ελάχιστοι ήταν οι Έλληνες που υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες ακόμη και τους μικρασιάτες πρόσφυγες το '22. Ο ρατσισμός που θα ξεσπάσει σε μια κατάσταση συνολικής υποτίμησης της οικονομίας θα κάνει την μέχρι τώρα απήχηση της Χ.Α. να μοιάζει με απλή προθέρμανση.