Σε ένα σχόλιο του protagon βρήκα επιτέλους το μέσο πολίτη των δημοσκοπήσεων του "όχι στην λιτότητα, ναι στο ευρώ" να παραδέχεται ότι πήγε και στις δύο διαδηλώσεις. Εγώ δεν πήγα σε καμία, δεν πέρασα καν για βόλτα. Δεν είναι ότι είμαι υπέρ της λιτότητας και ότι δεν θέλω να μένω Ευρώπη (έστω κι αν μένω με τη μάνα μου :P ), αλλά τα βαφτίσια αυτών των διαδηλώσεων σε "φιλοκυβερνητικές" και "αντικυβερνητικές" έχουν μια κάποια δόση αλήθειας (χωρίς απαραίτητα αυτοί που πηγαίνουν να ταυτίζονται απολύτως με αυτό), οπότε δεν θέλω να περάσω ούτε το μήνυμα "ναι, συνέχισε έτσι", αλλά από την άλλη δεν με εκφράζει η Ευρώπη όπως είναι αυτή τη στιγμή. Πάντως, μπράβο, τι να πω η "πρώτη φορά" Αριστερά έβγαλε πράγματι τον κόσμο στο "πεζοδρόμιο" και στο κεφαλόσκαλο της Βουλής χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Αποτελεί και αυτό μία πρόοδο. Βέβαια όταν οι "αγανακτισμένοι" κατέβαιναν στους δρόμους όταν ακόμη είχαν πράγματα να χάσουν (τώρα πλέον η ζημιά έγινε και είναι μη αναστρέψιμη) έκλαιγαν από τα χημικά. Κατά τη γνώμη μου το "λαϊκό κίνημα" όπως θα έλεγε ένας κουκουετζής έχασε. Game over. Πάπαλα. Tώρα προσπαθεί να σώσει ότι σώζεται (σύμφωνα με διαφορετική οπτική ο καθένας) και να κυριαρχήσει ιδεολογικά - κάτι που θα γίνεται πάντα ειδικά στις δημοκρατίες, είναι λογικό και θεμιτό. Το "όραμα" κατά της λιτότητας ή της Ενωμένης Ευρώπης, πλέον, αν και δεν με αφήνει εντελώς αδιάφορη, μάλλον δεν είναι τόσα δυνατά, δεν με εμπνέουν στο βαθμό που να μην έχω πρόβλημα να διαδηλώσω με τους ακροδεξιούς και τους ψεκασμένους κατά της λιτότητας και τους ακροδεξιούς και τους ελιτιστές υπέρ της Ευρώπης. Θα διαφωνήσω με τον αρθρογράφο. Δεν πιστεύω ότι όποιος πήγε χθες ανήκει μόνο στις κατηγορίες που αναφέρει, όπως δεν ανήκει αντίστοιχα και άλλος που πήγε την Τετάρτη στις κατηγορίες που αναφέρει η άλλη πλευρά. Πολλές φορές άνθρωποι με ίδια κοινωνικά χαρακτηριστικά, φίλοι, σε κοινές παρέες πηγαίνουν σε διαφορετικές διαδηλώσεις και διαλαλούν ο καθένας την ανωτερότητα της πολιτικής συνείδησης τους, ότι αποτελούν το υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας κλπ. Και αυτή του είδους η αυτοναφορικότητα είναι ενοχλητική και μεροληπτική. Αν θέλετε να δείτε το υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας πηγαίνετε καλύτερα σε κανένα gay pride ή κάτι αντίστοιχο, όπου δεν διαλαλούν ότι κάνουν την καλύτερη διαδήλωση και μπορούν να συνυπάρχουν ανήκοντας σε διαφορετικά πολιτικά και κοινωνικά υπόβαθρα γιατί σέβονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ανεξαρτήτως νομίσματος.