Συνήθως στην περίπτωση του θρησκευτικού κινήματος "Peoples Temple of the Disciples of Christ" οι περισσότεροι εστιάζουν στην τραγική αυτή κατάληξη, αναρωτώμενοι «πώς στην ευχή αυτός ο nutjob, ο Jim Jones κατάφερε να πείσει την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων να αυτοκτονήσουν, εξαναγκάζοντας και τα παιδιά τους σ’ αυτήν την ζοφερή τύχη (και επίσης μπορούμε, αφ’ υψηλού να σκεφτούμε ότι για να καταλήξουν έτσι αυτοί ίσως ήταν ελαφρώς ηλίθιοι ή χτυπημένοι από τα ναρκωτικά ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων). Κι όμως το πώς ξεκίνησε μία (χριστιανική) ευαγγελική πεντηκοστιανή εκκλησία στην Ιντιάνα το 1955 [μ' όλες τις γνωστές πρακτικής αυτής, αλλά με συγκεκριμένες έμπρακτες ευαισθησίες και ενδιαφέροντα περί κοινωνικής δικαιοσύνης …σε έναν κόσμο όπου "το κυριακάτικο κήρυγμα" θεωρούταν κατά τον Jones (και -κακά τα ψέματα- ήταν) ως η πιο «segregated» ώρα] να φτάσει σε μία παρανοϊκή κατάσταση (ελέγχου του νου και των πράξεων, της σίτισης, της εργασίας, της σεξουαλικότητας) ομηρίας στην Γουϊάνα στα τέλη των 70s …αποτελεί μία μεγάλη, μεγάλη ιστορία. Και δεν αφορά μόνο τον «τρελό» που τον πίστεψαν κάτι οι αφελείς.Η δημογραφία των ακολούθων, αλλά και των κατοίκων της Jonestown (αποτελούμενη κατά ένα 40% από μαύρες γυναίκες …μάλλον to bottom ladder της κοινωνικής διαστρωμάτωσης και του προνομίου) από μόνη της είναι ενδιαφέρουσα και ενδεχομένως καταδεικνύει κάποια πράγματα σε σχέση με το ότι από την αρχή είχαν προσεγγιστεί άνθρωποι που δεν ήταν, ακριβώς, βολεμένοι στο "big fat american dream". Αξίζει να αναφερθεί ότι οι επιζώντες έπρεπε να αντιμετωπίζουν σοβαρά ζητήματα ενοχής και ντροπής, ενώ σαν θύματα, ενδεχομένως, έφτασαν να διαπομπεύονται για τις πρότερές τους επιλογές (a vicious circle some would say). Κάποιοι έχοντας ξεφύγει από την «σφαγή», διότι αλίμονο αν μπορεί να αποκαλέσει κανείς αυτό το πράγμα 100% free will αυτοκτονία ενηλίκων και παίδων: είναι suicide-murder, επέστρεψαν στις ΗΠΑ και έμειναν σε κοινότητες του People's Temple, χαρακτηριστικά: «Laura returned to the US at the end of November 1978 and moved back into the People's Temple community in California - a decision that she says she had no qualms about."They were my family. I had lived with them for eight years, I knew them so intimately," she says. "I never had any fears. Jim Jones was the only one who was invested in the deaths.""We had gone through this collective trauma together. And it made sense to go through the healing together.Άλλοι αναφέρουν ότι δεν ήταν όλα κακά στην Jonestown και ότι φέρουν ευχάριστες αναμνήσεις, άλλοι ότι η παράνοια είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου τους έβαζαν να υπογράφουν αναληθείς απολογίες εγκλημάτων και τις παρέδιδαν στον Jones, ως ένδειξη εμπιστοσύνης και υποταγής.Αυτό που θυμάμαι από ένα ανάλογο ντοκιμαντέρ, που είχα δει πριν αρκετά χρόνια, ήταν ότι αυτό το *αγροτικό* εγχείρημα στην τροπική Γουϊάνα ήταν εξ αρχής δύσκολο και τελικώς ανεπιτυχές, και προφανώς όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι και τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα έχεις φανταστεί, από άποψη επάρκειας, υποθέτω, ακόμη και φαγητού, τα πράγματα δεν είναι καλά, on top of everything else, βέβαια…Αναλυτικότατα η ιστορία εδώ: https://jonestown.sdsu.edu/?page_id=61794#_ftn185
Σχολιάζει ο/η