Αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στα βιντεάκια από τα νεανικά χρόνια του Αλέξη για να καταλάβει. Όσοι τα ζήσαμε αυτά τα χρόνια των 80's και των 90's που μας έφεραν εδώ, είτε σε σχολεία, είτε σε πανεπιστήμια, ξέρουμε. Οι Τσίπρες ήταν συμμαθητές μας. Συμφοιτητές. Οι καραγκιόζηδες του σχολείου. Οι προγλωσσικοί φασίστες της σχολής. Βαθιά κομπλεξικοί, αντιδημοκράτες, ακαλαίσθητοι, φανφαρόνοι, ούγκανοι, Κνίτες και τα ρέστα. Κι από την άλλη το άλλο άκρο. Οι Δαπίτες φανφαρόνοι με τις εκδρομές στην Μύκονο. Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία και ο Ρόμπερτ Γουίλιαμς. Οι ούγκανοι και τα συνθήματα στα αμφιθέατρα με τον Βουλγαράκη να χαμογελάει περιχαρής.