Απίστευτος πόνος που να μην ζήσει πότε κανείς.Την ώρα θανάτου κάποιοι ασχολούνταν με την διαχείριση της εικόνας της "επιχείρησης". Αρκετά πιο πριν η κρατική τηλεόραση υποβάθμιζε την "δεύτερη φωτιά" (σε σχέση με την Κινέτα που εγκαίρως διατάχθηκε εκκένωση) και κρατικοί παράγοντες την απέδιδαν σε "υπερβολές του ΣΚΑΪ".Την ώρα που ακόμη ήταν ζωντανό το βρέφος ο υπουργός στην κορυφή της ηγεσίας του Λιμενικού έλεγε ότι στάλθηκε μια "παντόφλα" αλλά δεν μπορεί να προσεγγίσει. Η προφανώς λάθος επιλογή. Ο δε στρατός δεν είχε ακόμη εμφανιστεί όπως λένε όλες οι μαρτυρίες. Την ίδια ώρα ο καπετάνιος από ένα πλοίο της γραμμής μιλώντας επάνω στον υπουργό έλεγε πως μαζεύει κόσμο στα ανοιχτά.Τα λάθη σε επιχειρήσεις συμβαίνουν και οι ευθύνες είναι βέβαια αναλογικές. Προφανώς δεν μπορεί να φταίει ο πρωθυπουργός που εκείνη την ώρα πετούσε στεφάνια από μια γέφυρα. Η ηγεσία δεν διέταξε την κινητοποίηση ΟΛΩΝ των μέσων (ΟΛΑ τα καράβια, φουσκωτά, ελικόπτερα στην ευρύτερη περιοχή και γενικά όποιον ήταν δυνατόν να φτάσει σε 10 λεπτά και όχι σε 2 ώρες) να σπεύσουν να παραλάβουν με αυτοθυσία και κάθε τρόπο τους τραυματίες σε άμεσο κίνδυνο (όπως έγινε παλιά στο "Σάμινα").Το πρόβλημα όμως είναι ο λόγος που έγινε το παραπάνω. Έγινε γιατί δεν ήταν κανένας πολιτικός παράγοντας διατεθειμένος τις πρώτες ώρες να παραδεχθεί ότι έφυγε ο έλεγχος και πρέπει να περάσουμε σε έκτακτα ακραία σωστικά μέτρα με συμμετοχή όλων των πολιτών και όλων κρατικών υπηρεσιών. Ούτε αργότερα παραδέχθηκαν κάποιο λάθος. Ούτε καν τώρα. Και κατηγόρησαν τα θύματα ότι "δεν είδαν τους λιμενικούς" ή τους γονείς των θυμάτων ότι φταίνε "έτσι που έχτισαν". Αυτό είναι το ασυγχώρητο.