#7 τα περισσότερα Νοσοκομεία και κοινωνικά ιατρεία στην Ελλάδα διαθέτουν ψυχίατρο αλλά όχι ψυχολόγο. Το ξέρω γιατί κάποια στιγμή το θέμα με αφορούσε προσωπικά.Ο ψυχίατρος ανάλογα και με το πόσο ανοιχτός άνθρωπος είναι, θα ακούσει, θα καταγράψει το ιστορικό του ασθενούς αλλά δεν θα κάνει συνεδρία όπως αυτές που ακούμε και διαβάζουμε στα περιοδικά. Είναι σίγουρα πολύ λιγότερο γκλάμουρους και μοιάζει με μια τυπική επίσκεψη στον παθολόγο.Ένα μόνο μπορώ να πω με σχετική σιγουριά. Και ως εθελόντρια σε ΜΚΟ αλλά και ως άτομο που χρειάστηκε να λάβει συνδυαστική θεραπεία ladose/ zyprexa για δύο-δυόμιση χρόνια. Είναι ελάχιστοι και κυρίως στο Δημόσιο οι γιατροί που συνταγογραφούν τέτοιου τύπου φάρμακα χωρίς λόγο. Εμένα η αγωγή με βοήθησε πολύ. Τα χάπια δεν είχαν πάνω μου παρενέργειες, μου ανέβασαν τη διάθεση, σταμάτησαν τις αρνητικές ή εμμονικές σκέψεις. Ήμουν στην αρχή αρνητική, σκεπτική και είχα μια αίσθηση αποτυχίας. Τα δοκίμασα και φορτώθηκα στο γιατρό πολλές φορές μέχρι να αισθανθώ άνετα με την αγωγή μου. ήταν όμως πάντα πρόθυμος να με βλέπει και να συζητάμε την πορεία μου.Σου εύχομαι καλή τύχη.
