Εράκι και Τρουφάκι, μην σας φαίνεται παράξενο. Στο δικό μας δημοτικό σχολείο, μια Κυριακή που είχαμε κάποια εκδήλωση/πάρτυ, υπήρξαν παιδιά που μπήκαν σε μια αίθουσα διδασκαλίας, συγκέντρωσαν στο κέντρο της αίθουσας ό,τι βιβλία βρήκαν κάτω από τα θρανία ή στις βιβλιοθήκες κι άρχισαν να τα περιλούζουν με αναψυκτικά και να τα πατάνε.Αυτά και μη χειρότερα θα γίνονται από την στιγμή που το γενικό παράδειγμα που δίδεται είναι η ατιμωρησία. Μια Αθήνα σπασμένη από πορείες και διαδηλώσεις, ο μπαμπάς και η μαμά που παρανομούν με το αυτοκίνητο (λ.χ.) και ομολογούν μπροστά στο παιδί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, θα του σβήσουν την κλήση και δεν ξέρω γω τι άλλα.Εγώ έχω πει στα παιδιά μου ότι, "αν καταλάβω ότι έμπλεξες σε κάτι παράνομο, θα σε δώσω." -Αλήθεια θα με δώσεις; -Θέλεις να το διαπιστώσεις; (Τον φόβο μου να έχεις.) Κάποια παιδιά δεν έχουν κανέναν φόβο και φταίνε οι γονείς και ορθώς να πληρώσουν τα σπασμένα.