Οτι οι γυναικες επαιξαν, και παιζουν, σοβαρο πολο στη σκεψη, επιστημη, τεχνη κλπ ειναι ηδη γνωστο, τουλαχιστον θεωρητικα. Το βασικο με το "εργο" αυτο ειναι το ιδιο το "εργο", δηλαδη ο ρολος του ουρητηρα στη μοντερνα τεχνη! Εδω αρχιζει η αμφισβητηση, μια απ αυτες, "τι ειναι τι, ποιος αποφασιζει γι αυτο", με αλλα λογια το μεγαλο και γενικο ρευμα του ποστμοντερνισμου. Βαζοντας ο/η καλιτεχνης υπογραφη σε εργο που δεν εφτιαξαν οι ιδιοι κι εκθετωντας το σε χωρο που παρουσιαζεται μονο αναγνωρισμενη τεχνη δημιουργουν τομη, οχι μονο καλιτεχνικη αλλα φιλοσοφικη, πολιτικη, ηθικη, κλπ. Το "ασημαντο" αυτο "εργο" ειναι απο τα σημαντικωτερα εργα τεχνης, αν βεβαια δεν περιορισουμε την τεχνη σε μια αγευστη και νωθρα ομορφια η λεπτομερια για ντιζαιν. Η τεχνη δεν ειναι κατι για περναμε την ωρα μας, δεν ειναι κατι ωραιο που νανουριζει και μας χαιδευει τ αυτια, η τεχνη ειναι σκληρη, δηλαδη απαιτει απ τον θεατη, να βλεπει, να σκεφτεται και να μιλα σαν οντοτητα. Και αλλα πολλα αλλα οχι τωρα κι εδω.