Αυτή η συμπεριφορά, ενδεχομένως, να είναι 100% πηγαία εκπορευόμενη και ασυναίσθητη. Το έχω ξανακούσει (παρεμπιπτόντως δεν υπήρχε τίποτε που μπορούσε να κερδηθεί από άποψη ευνοϊκότερης θέσης τουλάχιστον) και θα μπορούσα να προτείνω μία ακόμη εκδοχή, πέραν (του, δυστυχώς, λογικού σεναρίου) των "αυτοκαταστροφικών" στοιχείων κι αυτό είναι: η «επίθεση ως άμυνα» τρόπον τινά, δια μέσου ΣΟΚ value. Ο μέσος (αντρίλας-βαρβατήλας) έχει τα μπράτσα του για "όπλο" και τις «ανδρικές του συμμαχίες», ίσως ο τόσο απροκάλυπτα "ξεφωνημένος" χρησιμοποιεί ως «όπλο» την σοκαριστική-αφοπλιστική «sassyness»: Κάποιοι θα τον αφήσουν ήσυχο και δεν θα τον πολύ πλησιάσουν, καν, γιατί τους "απειλεί" την σεξουαλικότητα (έστω και κάπως παρενοχλητικά), επίσης να τον κουτσομπολέψουν και να τον κοροϊδέψουν, για πόσο; Αφού τους τα τρίβει στα μούτρα όλα, φόρα παρτίδα.
