Έχεις απόλυτο δίκιο. Πρώην υπέρβαρος εδω, μπόρεσα να αδυνατίσω μόνο όταν έφυγα από το πατρικό και ξεκίνησα να μαγειρεύω μόνος μου. Η μάνα μου πάντα μαγείρευε υπερλιπαρά φαγητά ή γλυκά, και όταν το σπίτι έχει σε μόνιμη βάση δυο πίτες και ένα σιροπιαστό, έ, άνθρωπος είσαι, θα λυγίσεις. Και φυσικά μετά έρχεται ο ψυχολογικός πόλεμος. "πόσο πια θα αδυνατίσεις; Μήπως έχεις ανορεξία; Ονούφριος έγινες! Κάτσε να σε βάλω ένα γλυκο για το σπίτι. Δηλαδή τόσο ωραία ρούχα θα τα πετάξεις;"
