Ένα αξιόλογο εκτεταμένο έργο με σωστή πρόθεση αλλά δυστυχώς με λανθασμένα συμπεράσματα. Ενώ ο συγγραφέας στον πρόλογό του αναφέρει ότι θα προσεγγίσει το θέμα του γλωσσικά, αρχαιολογικά, μυθολογικά, ονοματολογικά αδυνατεί αισθητά στο κάθε ξεχωριστό κομμάτι. Για παράδειγμα όταν αναφέρεται στους Δαναούς αγνοεί την ετυμολογία τους από το δάνος(δωρικά σημαίνει το δώρον). Επομένως Δαναοί και Δωριείς είναι το ίδιο και το αυτό ετυμολογικά αλλά και εθνολογικά. Όταν αναφέρεται στον Όμηρο αγνοεί τις "εθνότητες" των Αιθιόπων, Ερυθραίων και των Φοινίκων που ξεκάθαρα και επανειλημμένα αναφέρεται ο Όμηρος αλλά και οι πινακίδες γραμμικής β. Σε ποιούς Αιθίοπες ήταν βασιλιάς ο Μέμνων τον οποίο τελικά σκότωσε ο Αχιλλέας; Φυσικά στα έργα του Ομήρου η γεωγραφία είχε άλλα ονόματα και η Αιθιοπία, η Ερυθραία και η Φοινίκη δεν είχαν καμμία σχέση με αυτές των ιστορικών χρόνων. Όσο για τον Αχιλλέα σαν όνομα είναι ιερό και έχει πολυσήμαντες έννοιες. Για παράδειγμα στα αγγλικά του αφιέρωσαν τρείς γνωστές λέξεις (Achilleas)> heel=πτέρνα, heal = θεραπεύω (γιατί ήταν και γιατρός) αλλά και kill γιατί ήταν δολοφονική μηχανή. Η φιλότιμη και επίπονη προσπάθεια, οι ακαδημαϊκοί τίτλοι και ο σεβασμός δυστυχώς αφήνουν την αλήθεια ασυγκίνητη.
Σχολιάζει ο/η