Νομίζω ότι το άρθρο αγνοεί κάποιες παράμετρους του προβλήματος. Καταρχάς τo κοινό είναι πολύ πιο εκπαιδευμένο σε σχέση με περασμένες δεκαετίες. Μια οποιαδήποτε καλή τηλεοπτική σειρά, είναι έτη φωτός μπροστά σε σχέση με μια generic αμερικανική κωμωδιούλα του συρμού. Οι περισσότερες σειρές (ειδικά στην καλωδιακή) είναι εξαιρετικά υψηλού επιπέδου, ακολουθούν το όραμα του εκάστοτε δημιουργού, και δεν φτιάχνονται αποκλειστικά και μόνο με τη λογική των μεγάλων στούντιο, δηλαδή να κόψουμε όσο περισσότερα εισιτήρια μπορούμε. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, Girls, Game of thrones, sons of anarchy κλπ κλπ.... Επίσης η τάση της εποχής, είναι ηθελημένα η αναγκαστικά επιστροφή στο σπίτι. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μειώσει πάρα πολύ τα "έξοδα κίνησης" ελλείψει χρημάτων. Όταν από την τρίτη εβδομάδα του μήνα, έχεις μείνει λαικιστί ταπί και ψύχραιμος, θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς με τους πόρους που σου απομένουν. Αυτό σημαίνει λιγότερες έξοδοι και περισσότερες βραδιές στο σπίτι και εκεί ακριβώς έρχεται και το θέμα της πειρατείας με την οποία ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε , καλώς ή κακώς είναι αναγκαίο κακό. Επίσης πέρα από την ευκολία του ίντερνετ, τις σειρές και την κρίση εν γένει, υπάρχει και μια άλλη πολύ σημαντική παράμετρος την οποία δείχνετε να αγνοείτε. Η δορυφορική/συνδρομητική τηλεόραση που ειδικά την τελευταία διετία έκανε πολύ μεγάλο μπαμ στην Ελλάδα. Περίπου 500 χιλιάδες νοικοκυριά έχουν nova αυτή τη στιγμή και άλλες 300 χιλιάδες otetv. Ως συνδρομητής του otetv έχω και εγώ πρόσβαση σε πλούσιο περιεχόμενο, και εφόσον δεν καίγομαι να δω κάποια ταινία την στιγμή που βγαίνει στα σινεμά, μπορώ κάλλιστα να την παρακολουθήσω ένα/δύο χρόνια μετά στην άνεση του καναπέ μου. Κοινώς για να καταλήξω όντως σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα, θα πρέπει να αξίζει τον κόπο. Και αυτό πλέον δεν συμβαίνει συχνά.
Σχολιάζει ο/η