@ Helix: Ναι βασικά συμφωνώ. Παίζει ρόλο και η νοηματοδότηση των λέξεων, πχ αυτό που ονομάζεις ανταγωνισμό είναι πιο κοντά σε αυτό που εγώ αποκαλώ άμιλλα, αφήνοντας λιγότερο θετικό πρόσημο για τη λέξη ανταγωνισμός. Εν τέλει, το να προσπαθείς να βελτιωθείς είναι καλό, το να προσπαθείς να υποσκάψεις κάποιον χτυπώντας τον με αθέμιτα μέσα είναι αυτό που παρουσίασα ως κατακριτέα συμπεριφορά. :)@Θέμος: Θέμο δεν ξέρω με πήρες για μεγάλη φαν του κρατισμού (αν κρίνω από τα χθεσινά). Να σε πληροφορήσω ότι δεν είμαι. Απλώς δεν είμαι κι ο Friedman.Τώρα όσον αφορά στις γυναίκες: Το 1920, πχ, θα έβρισκες λογικό να χτυπιούνται πιο πολύ οι λευκοί για την ανισότητα των φυλών, ή οι μαύροι; Οι μαύροι θα έλεγα, αφού για εκείνους οι επικρατούσες θεωρίες υποστήριζαν ότι είναι κατώτεροι. (Υπήρχαν φυσικά και λευκοί που τους στήριζαν τον αγώνα τους, αλλά άλλο είναι να υποστηρίζεις γενικώς το δίκαιο, κι άλλο να νιώθεις τις αδικίες στο πετσί σου.)Οι ακόμη κραταιές αντιλήψεις για το τι υπαγορεύει "η φύση" στους άνδρες επιφυλάσσει γι' αυτούς όλα τα "καλά και συμφέροντα". Στις γυναίκες υποτίθεται ότι υπαγορεύει να κυνηγάνε με μάτι που γυαλίζει τον πρώτο "γαμπρό" που θα πετύχουν στο διάβα τους για να αρχίσουν το ταχύτερο να γεμίζουν τον κόσμο με τους φορείς του DNA τους. Κι άλλα τέτοια ωραία. Δε βρίσκω το λόγο γιατί οι άνδρες να μπουν στον κόπο να ανατρέψουν τα στερεότυπα που τους καθιερώνουν ως το "κουλ" φύλο. (Εκτός από τους λίγους ρομαντικούς, όπως οι λευκοί υποστηρικτές των μάυρων που λέγαμε πιο πάνω). Άρα ναι, προφανώς "κυρίως γυναίκες εχουν προβλημα με την ιδεα οτι τα φυλα εχουν εμφυτες τασεις."Όσον αφορά τις μπαμπουίνες, τι να σου πω. Έριξα μια ματιά στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των θηλυκών, έλεγε για (αποκλειστικές στα θηλυκά) κληρονομικές κάστες και άλλα ψιλοάσχετα με τις ανθρώπινες συνήθειες, αλλά δεν βρήκα κάτι αντίστοιχο με το "να ρίχνουν την ευθύνη για κακές και ανώριμες συμπεριφορές του φίλου/ άντρα/ πατέρα τους στις άλλες γυναίκες" που λέει η κοπέλα της επιστολής.Να ξεκαθαρήσω ότι η δική μου αναφορά στους λύκους δεν είχε να κάνει με τις σχέσεις ισότητας αρσενικών - θυληκών ΣΤΟΥΣ λύκους. Είχε να κάνει με τους ανθρώπους και το πώς, όταν μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου οι διαφορές μεταξύ των φύλων δεν είναι έντονες, δεν παρουσιάζουν και οι ίδιοι διαφορές στη συμπεριφορά αρσενικών - θηλυκών. Οι λύκοι απλώς τυγχάνει: 1. να αποτελούν ένα τέτοιου είδους περιβάλλον 2. να αποτελούν περιβάλλον όπου κάποιοι άνθρωποι έχουν πράγματι μεγαλώσει, και γαλουχηθεί με τις συνήθειές του. Αν οι λύκοι είχαν gender equality αλλά δεν είχαν καμιά απολύτως αλληλεπίδραση με το δικό μας είδος, δεν θα τους έφερνα ως παράδειγμα.
