Απεργία την Πρωτομαγιά

@5 Κορίτσι μου καλό, εγώ θα εστιάσω τελείως αλλού, που απ'οτι διάβασα, δεν έχει εστιάσει κάποιος άλλος: εγώ θεωρώ πως κάνεις για το παιδί σου όλα αυτά που κάνεις και το τρέχεις όπου το τρέχεις, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή νιώθεις ενοχικά απέναντί του και επειδή φοβάσαι ότι δεν έκανες για μαμά. Πασχίζεις να του δώσεις ο,τι θεωρείς πως κάνουν οι πλασμένες για μανούλες! Επειδή έχεις άγχος μη του στερήσεις πράγματα (επειδη απ' οτι κατάλαβα είχες μάθει αλλιώς, χωρίς να έχεις υποχρεώσεις), προσπαθείς να καλύψεις κάθε πιθανό βρεφικό σενάριο καλής και "ποιοτικής" απασχόλησης του παιδιού σου για να μην (αυτο)χαρακτηριστείς κακή ή ανεπαρκής μαμα. Διαβάζοντας πολύ προσεκτικά τα όσα έγραψες,εγώ δε θεωρώ οτι τα κανεις για να μετατρέψεις το παιδί σου ούτε σε σουπερ κολυμβητή ουτε σε σουπερ διάνοια ουτε σε σουπερ παιδι. Τα κάνεις γιατι θες να καλμάρεις τις ενοχές σου στο ότι ενώ προτιμούσες και νοσταλγείς την ανεμελια σου, έχεις ένα παιδί που ας πουμε..σε ¨περιορίζει", σε "φυλακίζει". Αντιλαμβάνομαι ότι ίσως καταλήγεις να πηγαίνεις για σένα, για να νιώθεις ότι προσφέρεις στο παιδί σου, κι όχι για το παιδί καθεαυτό.. Συμφωνώ με το να μειώσεις κάποιες δραστηριότητες διότι εσύ πας να κατευνάσεις τις ενοχές σου αλλά τελικά καταλήγεις ακόμα χειρότερα και για σένα και για το παιδί σου.Τις ενοχές σου δε μπορεί να στις διώξει κανένας, αυτό είναι δική σου δουλειά να το κάνεις. Σταμάτα να αυτομαστιγώνεσαι, η δουλειά σου είναι δύσκολη, πλήρους απασχόλησης και θα είσαι μαμά για πάντα. Προσπάθησε να δεις τι ευχαριστεί και σένα ταυτόχρονα γιατί χαρούμενη μαμα ισον χαρούμενο παιδί. Διάβασε καλά αυτά που έγραψε η Α μπα, διάβασε και τα σχόλια των αναγνωστών..πουθενά δε σε βγάζουν σκάρτη μαμα, το αντίθετο, είναι σχεδόν όλα τους επαινετικά και ενθαρρυντικά για το πόσο καλή δουλειά κάνεις. Δε μπορεί τόσοι άγνωστοι να κάνουν λάθος. Αποδέξου ότι δε μπορείς να τα κάνεις όλα, αποδέξου οτι είναι οκ να σκεφτείς "πόσο θα θελα να ημουν μόνη μου να έβγαινα και να γύρναγα ξημερώματα", αποδέξου ότι είναι φυσιολογικό να σου λείπει η χωρίς υποχρεώσεις ζωή σου..αποδέξου τα και προχώρα, παρέα με το παιδάκι σου. Το να του δίνεις αγάπη κάθε μερα είναι το σημαντικό!
Σχολιάζει ο/η