ΣυνεχειαΣτα τερτιπια του με αντάλλαγμα απλως να βρίσκεσαι στη ζωη του.Μην παίζεις το παιχνίδι του, δε θα σε βγάλει πουθενά. Το μονο που θέλει είναι να τρέφεται απο την προσοχή σου. Να μπορεί να κάνει ο,τι μα ο,τι αυτος θέλει χωρίς να υπολογίζει καθόλου τα δικά σου συναισθήματα και να σε βγάζει και φταίχτη από πάνω. Η κουβέντα μαζί του δε θα οδηγήσει ποτέ κάπου λογικά, μονο κάπου που συμφέρει αυτόν. Μην κολακευεσαι από τη σημασία που σου δίνει. Το κάνει μεθοδικά μέχρι να πέσεις στην παγίδα του ξανά και παίζει με το μυαλό σου ώστε να γίνεις το κατοικίδιο του και να μιλάς ολο και λιγότερο για ο,τι αδίκως υφίστασαι. Μέχρι να διαστρεβλωθεί τόσο η πραγματικότητα στα μάτια σου που να μην ξέρεις πια τι είναι λογικό και αν είσαι υπερβολική. Κοψε καθε επαφή μαζί του, μην πηγαίνεις για ένα διάστημα εκεί που ξέρεις ότι θα τον δεις, μην του απαντας στα μηνύματα και στα παράλογα αιτήματα του, κανε σα να μην υπάρχει. Το τραβάω τωρα ενδεχομένως γιατί μπορεί και να μην είναι σωστή η υπόθεση μου, αλλα τα καμπανάκια ήχησαν χριστούγεννα, κι όταν ακόμα γλειφεις τις πληγές σου και προσπαθείς να χτισεις λιθαράκι λιθαράκι την αυτοεκτίμηση σου μετα απο χρονια ναρκισσιστικη κακομεταχείριση θέλεις απλά να φωνάξεις σε όλους ΜΑΚΡΙΑ. Μακριά από τα παιχνίδια ανθρώπων που νομίζουν οτι ειναι καλύτεροι απο σας, απο τον Αϊνστάιν, από όλους, απο το Μακαρονοτέρας το ίδιο. Σε ο,τι βαθμό κι αν εκδηλώνεται αυτό. Μακριά όσο είναι ακόμα νωρίς, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται να αποτραβηχτεις από την εθιστική ακτίνα της ενέργειας τους.