Δεν είμαι σίγουρη οτι η λιγότερη/περισσότερη επαφή με την τεχνολογία από μόνη της επηρρεάζει το χάσμα γενεών (το οποίο υπάρχει ούτως η άλλως) μεταξύ γονιών και παιδιών. Ξέρω πολλούς φίλους μου που "κρύβονται" από τους γονείς τους στο facebook και δε τους κάνουν φίλους, γιατί ντρέπονται γι αυτά που ποστάρουν οι γονείς τους. Μπορεί ο γονιός να σέβεται την ενασχόληση του παιδιού του με την τεχνολογία χωρίς να τη συμμερίζεται ή να τη μιμείται. Δε θεωρώ οτι θα χάσουν κάτι τρομερό οι 45αρες που δε θέλουν να χειριστούν τόσο τη νέα τεχνολογία, επειδή πχ δε θα μπορούν να στείλουν μειλ στο παιδί τους από το κινητό.Κατα τ'αλλα, νομίζω πως δεν είναι ακριβώς θέμα μόρφωσης η εξοικείωση και η εύκολη μάθηση της τεχνολογίας αλλά ο τρόπος που μαθαίνεις νέα πράγματα. Υπάρχουν εξαιρετικά μορφωμένοι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να μαθαίνουν με τον κάπως πιο παραδοσιακό τρόπο (βιβλίο, απομνημόνευση, γραμική μάθηση, ασκήσεις κτλ). Όταν λοιπόν καλούνται να μάθουν κατι τελείως καινούργιο με πιο εμπερικό και συνδυαστικό τρόπο πελαγώνουν. Αυτό σε συνδυασμό με το οτι φοβούνται τι θα γίνει στην περίπτωση λάθους (μην χαλάσουν τη συσκευη κτλ) λειτουργεί ακόμα πιο ανασταλτικά. Πόσο μάλλον αν καταλαβαίνουν οτι ο άλλος εκνευρίζεται και άρα αγχωνονταί ακόμα πιο πολύ. Οπότε θέλει υπομονή, ηρεμία κ ανοχή στα λάθη και τις επαναλήψεις. Εξάλλου αν δε θες να εξαρτάσαι από τα μηνύματα της μαμα σου φρόντιζε να κάνεις τις δουλειές σου μόνη σου...Πάντως η δική μας μαμά, παρόλο που ήταν φανατική οπαδός των "κινητών με κουμπια" όταν φύγαμε όλα τα αδέρφια από το σπίτι, μια χαρα έκανε μετάβαση στο smartphone και σιγα σιγά (έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε) έμαθε και να στέλνει μηνυματα και να στέλνει φωτογραφίες και να κάνει βιντεοκλήσεις. Ευτυχώς συνεχίζει να μη θέλει facebook.