Το τερπνόν μετά του ωφελίμου.Το πρωί θα πάνε να δουν τα μουσεία και τα αξιοθέατα, το βράδυ θα γλεντήσουν.Πριν από τρία χρόνια είχαμε τραπέζι κάτι στελέχη από τις θυγατρικές του εξωτερικού και τους πήγαμε για φολκλόρ στου Ψυρρή, σε ταβέρνα με ζωντανή μουσική. Στην παρέα μας είχαμε κυρίως Βαλκάνιους και Τούρκους, άντε και λίγη Κύπρο. Αλλά είχαμε και κάποιους από το Λονδίνο.Αργότερα σκάει μύτη γυμνάσιο σχολείο από επαρχία (Ήπειρο) συνοδεία καθηγητών. Κι όσο περνούσε η ώρα και η ορχήστρα έπαιζε τα σουξέ, να'σου τα γυμνασιόπαιδα με τα τσιφτετέλια και τα χασάπικα και τα ζεϊμπέκικα - κώλο δεν έβαλαν κάτω. Οι συνδαιτυμόνες μας είχαν ενθουσιαστεί. Οι Λονδρέζοι είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό, οπότε τους λέει ένας δικός μας: "Τους βλέπεις; Αυτοί είναι ικανοί να χοροπηδάνε έτσι όλη νύχτα, και χωρίς στάλα αλκοόλ." (καρασποντάρα!)Στο δια ταύτα: Κι εμένα μπορεί να μου τη σπάνε κάποια πράγματα με την νεολαία (χάσμα γενεών λέγεται) αλλά το μόττο μου είναι "αφήστε τα παιδιά ήσυχα". Το ότι οι Αργείοι μαγαζάτορες τρώγονται με τα πιτσιρίκια τους κάνει περισσότερο χωριάτες απ' ό,τι είναι.
Σχολιάζει ο/η