Συνειδητοποιώ για άλλη μια φορά ότι το μυαλό μου δεν πάει στα πραγματικά φρικιαστικά παραδείγματα καφρίλας και γενίκευσης στερεοτύπων που μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θεωρεί κομμάτι της καθημερινής ζωής. Και σίγουρα ευθύνεται εν μέρει το εργασιακό περιβάλλον μου όπου οι κανόνες ευπρέπειας και σωστής συμπεριφοράς θεωρούνται αυτονόητοι, αλλά και μας τους υπενθυμίζουν τουλάχιστον μια φορά ετησίως και μας βάζουν να τους ξαναϋπογράψουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλοι comme il faut και δεν υπάρχουν διαφωνίες, διενέξεις, παράνομες σχέσεις και παρατράγουδα. Σημαίνει όμως ότι όλοι γνωρίζουν πως αυτές οι συμπεριφορές έχουν συνέπειες, και φέρονται αναλόγως. Εννοείται πως ευθύνεται επίσης η εκούσια απουσία καθημερινού πνευματικού δηλητηριασμού από τα ελληνικά ΜΜΕ για την οποία είμαι ευγνώμων. ΥΓ1. Και ναι, η Αμερικανική κοινωνία βασίζεται τρελά στο φόβο μήνυσης και όλοι προσπαθούν να καλύψουν τον κώλο τους πρωτίστως. Δεν με εκπλήσσει το παράδειγμα που αναφέρθηκε. ΥΓ2. Και όχι, οι Μουσουλμάνοι δεν είναι στην πλειοψηφία τους φονταμενταλιστές. Χρειάζεσαι πραγματικό δείγμα πληθυσμού για να φτάσεις σε αυτό το συμπέρασμα. Οι πρόσφυγες αποτελούν ειδικότατη μερίδα πληθυσμού, αυτοί που βρίσκονται σε διαδικασία ασύλου στην Ελλάδα δε, βρίσκονται σε μη ιδανικές συνθήκες διαβίωσης.