H #4 ακούγεται πολύ επικριτική και σήμερα είναι η πρώτη φορά ever στα χρόνια που διαβάζω τη στήλη που δεν συμφωνώ καθόλου μα καθόλου με την απάντηση της Λένας (σαν να έχει απαντήσει άλλος άνθρωπος που δεν έδωσε καμιά σκέψη σε αυτά που γράφτηκαν)!Κατ'αρχιν την μητέρα την προστατεύει ο νόμος. Δεν υπάρχει περίπτωση επειδή μια φίλη της νομίζει ότι βλάπτει το παιδί της, να γίνει κάτι έτσι απλά. Είναι 100% σίγουρο ότι υπάρχουν πράγματα που η #4 δεν γνωρίζει για την φίλη της. Η ίδια λεει ότι ειδικά τον τελευταίο καιρό έχει απομακρυνθεί, οπότε αυτό είναι ακόμα πιθανότερο. Κι εμένα το μυαλό μου πήγε ακριβώς σε αυτό που λεει η Καραβαν. Ότι η κοπέλα με το παιδάκι απλώς αποφεύγει την εκνευριστικά επικριτική και παρεμβατική #4, της οποίας δεν είναι δουλειά της να ανακατεύεται και να βγάζει τέτοια συμπεράσματα. Η συμβουλή της Λένας (και κατ'επέπκταση η δική σου) θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει την #4 σε πολλά προβλήματα (πχ. μια μήνυση για συκοφαντική δυσφοίμηση..). Τα παιδιά αυτής της ηλικίας (πολλά από αυτά anyway) παθαίνουν temper tantrums και χτυπιούνται κάτω και κοπανιούνται και κλαίνε και κάνουν διάφορα. Συνήθως το παθαίνουν 2χρονα και 3χρονα. Αλλά συμβαίνει και σε μεγαλύτερα, ανάλογα με τον ρυθιμό ανάπτυξης. Το παιδάκι μπορεί να είναι απλώς κάπως κακομαθημένο και να έχει μάθει ότι αμα κοπανιέται στο πάτωμα παίρνει αυτό που θέλει. Την πρωτη φορά που διάβασα ως νέα μητέρα για τα temper tantrums είπα "ε καλά.. υπερβολή!" Μέχρι που βίωσα το πρώτο από πρώτο χέρι και κατάλαβα τι εστι! Πίκρα!Όλο το κείμενο όπως το διάβασα στάζει ξινίλα και ελαφριά κακεντρέχεια. Η #4 έχει λίγο χειριστικό στυλάκι του τύπου "αν δεν κάνεις αυτό που λεω σου αξίζει να κατακρίνω τις επιλογές σου"! Έχει πολύ μεγάλη απόσταση μια κακή μητέρα που είναι ζαμανφού και δεν θέλει να χαλάει τη βολή της, από μια μητέρα ακατάλληλη που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού της. Και η #4 πριν αποφασίσει να καταγγέλει και να τρέχει στο χαμόγελο του παιδιού θα πρέπει πρωτα να βεβαιωθεί ότι αυτό συμβαίνει όντως. Η ίδια μόνη της αποφάσισε (κρίνοντας από ένα temper tantrum) ότι το παιδί χρήζει ψυχιατρικής αξιολόγησης (wtf?!) και επίσης αποφάσισε ότι η μητέρα είναι ακατάλληλος κηδεμόνας για το παιδί της επειδή δεν το πήγε στον ψυχιάτρο που αυτή πρότεινε (και πάλι wtf??)!! Και που ξέρει ότι όντως δεν το πήγε η μητέρα κάπου? Εγώ περίμενα να της πείτε να προσέξει και να βεβαιωθεί καλύτερα ότι όντως συμβαίνει καποιου είδους κακοποίηση και να είναι σίγουρη ότι γνωρίζει 100% τα πράγματα πριν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια ή ανάμιξη. Αυτή περίμενα να είναι η συμβουλή της Λένας.
