@lemonita 13.9.2017 | 23:58 Δεν δείχνετε να καταλαβαίνετε. Και μούτσο να στείλεις κάποιον ως expatriate, έχεις υποχρέωση να φροντίσεις για βασικά πράγματα που αφορούν στη διαβίωση του ιδίου και της οικογενείας του, τα οποία στη χώρα προέλευσης είναι δεδομένα και, συχνά, δωρεάν ή πολύ μικρότερου κόστους. Κανείς δεν μίλησε για σωφέρ και λιμουζίνες. Γι αυτό ακριβώς το λόγο, οι παροχές στις οποίες αναφέρομαι, ανέκαθεν, χορηγούνται σε υπαλλήλους Πρεσβειών όλων των χωρών - ακόμα και των πολύ φτωχών. Υπηρέτησα στη Ρίγα της Λεττονίας, όπου, χωρίς να πρόκειται για ακριβή χώρα, τα δίδακτρα του αγγλόφωνου σχολείου κυμαινόταν από τις λίγες χιλιάδες ευρώ (στις πρώτες τάξεις) μέχρι και τις 15 χιλ. το χρόνο (για το Λύκειο) για κάθε παιδί. http://www.isriga.lv/en/new-families/fees Δυστυχώς, επιλογή φοίτησης σε χαμηλών διδάκτρων λεττονόφωνο ή ρωσόφωνο σχολείο δεν υπάρχει (όπως θα συνέβαινε αν έμενα μόνιμα στη Λεττονία και το παιδί μου μιλούσε Λεττονικά ) και στην Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν να πληρώσω δεκάρα. Δεν υπάρχει ΚΑ-ΝΕ-ΝΑΣ, διεθνώς, φορέας (ιδιωτικός ή δημόσιος) που να μην φροντίζει για αυτό το κόστος (που αναφέρεται μόνον ως παράδειγμα, ανάμεσα σε πολλά άλλα). Με μία εξαίρεση: Τους "καλοπληρωμένους" υπαλλήλους του ελληνικού ΥΠΕΞ, όπου, πέραν των ανύπαρκτων παροχών, οι ίδιοι οι μισθοί τους είναι χα-μη-λό-τα-τοι, με βάση τα διεθνή standards. Εγώ δεν θα κάνω (όπως κάποιοι σχολιαστές) τη γελοία σύγκριση με το τι ισχύει στον Καναδά ή το ΗΒ, αλλά αρκεί να αναφέρω ότι καραμπινιέρος (απλός χωροφύλακας, όχι αξιωματικός), αποσπασμένος για τη φύλαξη μιας ιταλικής Πρεσβείας, λαμβάνει μισθό μεγαλύτερο από οποιονδήποτε έλληνα Πρέσβυ.
