Ειμαι η μαμά της ερώτησης 4. Ευχαριστώ για την απάντηση τη δική σου και των αναγνωστών. Δε θέλω να υποθέσετε ότι έκανα το σωστό. Θέλω να καταλάβετε ότι έκανα αυτό που θεωρούσα εγώ και ο άντρας μου σωστό. Δεχομαι αυτο που λες ότι στην προσπάθεια μου να τα κάνω όλα τέλεια (κατά εμέ ) πιθανόν έκανα πράγματα που δε χρειαζόταν και κουράστηκα. Πχ στο θέμα με τη βοήθεια. Οι γιαγιάδες δεν ηταν διαθέσιμες να κρατούν το παιδί κάθε μέρα για να παω για δουλεια. Είναι μια δέσμευση που δεν μπορείς να επιβάλλεις σε κανέναν. Νταντά δεν ήθελα να πάρω γιατί φοβόμουν να εμπιστευτώ ότι πολυτιμότερο έχω σε κάποιον ξένο έστω και για μια ώρα. Και κουράστηκα όπως είπα. Όμως δε ζήτησα τα ρέστα γι αυτό. Πάλι το ίδιο θα έκανα. Όσο για την αϋπνία, δεν κατάλαβα που είναι η ένσταση. θήλαζα ανά δύο ώρες κάθε βράδυ για ένα χρόνο γιατί ο μικρός ξυπνούσε και πεινούσε. Το παιδί στους 4,5 μήνες άρχισε κρέμες όπως συστησε ο παιδίατρος. Κάπου στον 6ο έτρωγε και κρέας.ναι , πολύ πριν το χρόνο έτρωγε μπιφτέκια και ότι άλλο έπρεπε να φάει!Το βράδυ όμως ήθελε και γαλα. Οπότε θήλαζε. κατά τον 6ο μηνα έκανα προσπάθεια να τον σταματήσω, ομως δεν ήθελε.εκλαιγε και δεν έπινε από μπουκάλι, είτε ηταν φόρμουλα, είτε δικό μου. Να σημειωθεί ότι ενα παιδί που πίνει φόρμουλα δε συνεπάγεται ότι κοιμάται όλη νυχτα.επιπλεον η διαδικασία με το θηλαστρο δε μου άρεσε καθόλου και για μένα ήταν μακράν πιο εύκολο να θηλάζω κατευθείαν.οποτε συνεχίσαμε και στον 12ο μήνα ένα βράδυ απλά δεν ηθελε να θηλασει. Ετσι ξαφνικά. Του έδωσα φόρμουλα και το ηπιε! Απλά. Όμως και πάλι ξύπναγε για να με ψάξει. Από το 18ο μήνα κοιμάται όλη νύχτα, εκτός απροόπτου (πχ ασθένεια). Σε τέτοια αναφερομαι όταν λέω οτι ακολούθησα τις ανάγκες του παιδιου. Εκανα αυτό που θεώρησα σωστό. Επαναλαμβάνω, δεν περιμένω να πάρω κάποιο επαινο γιατί πολλοί γονείς ζουν παρόμοια περιστατικά. Ήθελα να εξηγήσω ομως τι με κούρασε.Δεν ξέρω τι σε έκανε να πιστέψεις ότι αυτοσχεδιασα. Όμως συμβουλευτηκαμε και τον παιδίατρο και παιδοψυχιατρο αλλά και τη μαία μου (την τελευταία για θέματα θηλασμού). Και ακολούθησα τις συμβουλές τους. Κ εμείς επιστήμονες είμαστε οπότε πιστεψε με ξέρω που πρέπει να απευθυνθώ για ειδικές συμβουλές.Σου έγραψα για να σου πω ότι δε θέλω να ξαναμπώ σε αυτή τη διαδικασία και αισθάνομαι άβολα (τύψεις) όταν σκέφτομαι ότι ο γιος μου δε θα ζήσει πχ αυτό που έζησα εγώ με το δικό μου αδερφο που είναι και ο κολλητός μου. Γιατι και δεύτερο παιδί να κάνουμε παλι τις ανάγκες του θα ακολουθουμε οπότε είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί το ίδιο μοτιβο. Ειναι ένα θέμα που σκέφτομαι αρκετά.Με συγχωρείς που δεν σε βοήθησα να εστιάσεις στο πού ακριβώς είναι το θέμα μου..ελπίζω τώρα να εξήγησα λίγο καλυτερα.Όσο για τους αναγνώστες που ρωτούν που είναι ο άντρας μου σε όλο αυτο, είναι πάντα δίπλα μου και πολύ κοντά στο παιδί. Αποτελει υπόδειγμα πατερα και συντρόφου. Μίλησα κυρίως για εμένα για να αποφύγω το σεντόνι που μόλις έγραψα.Τέλος, για τους αναγνώστες που θεώρησαν ότι επειδή θηλάζω είμαι μανούλα του Facebook και ταιζω το παιδί μόνο βιολογικά κλπ, καλό είναι παιδάκια να μην διαβάζετε τις μανουλες του Facebook.Αυτά. Καλή συνέχεια σε όλους.
