4. Νομιζω οτι ειναι πολυ φυσιολογικα ολα αυτα που νιωθεις, αλλα μου φαινεται οτι δεν αφηνεσαι. Γιατι πρεπει οπωσδηποτε να γινει τωρα η συζητηση για δευτερο παιδι; Ξεκουρασου, βρες δουλεια και βλεπεις. Κι αν δεν ερθει για καποιο λογο θα ειναι. Εχω θηλασει και ξερω ποσο δυσκολο ειναι, αλλα γενικα απο τη μητροτητα καταλαβα οτι θελει ευελιξια. Δεν υπαρχουν απολυτοι γενικοι κανονες, γιατι η καθε τριαδα μητερα-πατερα-παιδιου ειναι διαφορετικη. Γνωμη μου ειναι οτι κακως αφησες τη δουλεια σου. Σε λιγο επιστρεφω στη δουλεια μου και το ποσο με στεναχωρει που δε θα βλεπω το παιδι μου τη μιση μερα δεν περιγραφεται. Αλλα χιλιες φορες που εχω τη δουλεια μου. Εχεις αναγκη σαν προσωπικοτητα να εχεις και ζωη και εκτος σπιτιου, χωρια το οικονομικο. Μην ξεχνας οτι στο δευτερο που θα ειναι ενα διαφορετικο παιδι, μπορεις με μια ειλικρινη αυτοκριτικη να μην ξανακανεις τα ιδια λαθη.