#7 Από τον τρόπο που είναι γραμμένη η ερώτησή σου, φαίνεται σαν να θεωρείς ότι το σπίτι σού ανήκει και ότι πολύ κακώς ο αδελφός σου εγείρει ακροθιγώς διεκδικήσεις: για παράδειγμα λες ότι τον στήριζαν 100% οι γονείς σας οικονομικά νέχρι να ορθοποδήσει, δεν λες όμως αν κ εσύ είχες τέτοιου είδους βοήθεια ή αν η βοήθεια προς τον αδελφό σου εξισωνόταν, κατά την άποψη των γονιών, από την παροχή δωρεάν στέγης σε εσένα. Η αλήθεια είναι πως οι γονείς σας σας έβαλαν σε άχαρη θέση. Εσύ προφανώς δε θες να ανοίξεις τη συζήτηση για το σε ποιον ανήξει το σπίτι γιατί σας βολεύει, φαίνεται πως το να νοικιάσετε κάτι παρόμοιο θα είναι αρκετά κοστοβόρο και έχετε κάνει και τα έξοδά σας, οπότε φαντάζεσαι ξαφνικά να σου πουν ότι είναι του αδελφού; Εκείνος προσπαθει πλαγίως να το διεκδικήσει από σένα, λέγοντας πως το μεγαλύτερο εισόδημά σας επιτρεπει και καταβολή μεγαλύτερου ενοικίου, αντί να ζητήσει να ξεξαθαρίσουν οι γονείς τις προθέσεις τους. Η πιο έντιμη λύση είναι να κάνετε μια συζήτηση από κοινού με τους γονείς σας, ιδανικά χωρίς τους συντρόφους σας για να μην θεωρηθεί ότι πατρονάρεστε, και αν οι γονείς δεν ξεκαθαρίσουν τη θεση τους, ( είναι πιθανό πράγματι να μην έχουν αποφασίσει σε ποιον θα το δώσουν) να εξηγήσετε σε πόσο δύσκολη θεση σας φερνουν και υποσκάπτουν την μεταξύ σας καλή σχέση. Αν αυτό το σπίτι είναι το μοναδικό πατρικό στοιχείο που διατίθεται χαριστικά στα οαιδιά, ζητήστε μια εκτίμηση μισθώματος από κάποιο μεσίτη ή ιδιοκτήτη παρεμφερούς ακινήτου και δίνετε το μισό στον αδελφό σου. Μαθηματικά και λογικά, είναι η πιο δίκαιη λύση. Ψυχολογικά, ίσως και οι δύο θα αισθάνεστε λίγο αδικημένοι, αλλά πραγματικά, όπως είπε και η Αμπά, δεδομένης της αμφισημίας των γονιών σας, είναι η πιο δίκαιη λύση.
