Διαβαζοντας τα σχόλια των περισσοτέρων καταλήγω στο συμπέρασμα οτι η πλειοψηφία επικροτεί τις απόψεις Σιμαρδάνη γιατί ίσως κάπως έτσι θα ήθελε τους ομοφυλόφιλους : διακριτικούς , αδιάφορους για περαιτέρω ορατότητα και ίσως ψιλο ανύπαρκτους στα κοινωνικα πραγματα . Πιστευω οτι προκειται για ανθρωπους , αριστερους , δεξιους και κεντροους που θεωρουν τους ευατους τους βεβαιως ανοιχτομυαλους και ως ενα βαθμο σίγουρα ειναι , αλλα λενε ταυτοχρονα " ενταξει , εγω δεν εχω κανενα προβλημα με τους ομοφυλοφιλους αλλα μας τα ζαλισανε με τα pride " ή " αλλα όχι και να υιοθετουνε " κλπ κλπ . Το προβλημα μου είναι κυρίως με τον Σιμαρδανη γιατί ο ίδιος με τη σταση του καπως σαν να ενισχύει αυτα τα 'αλλά΄. Υπαρχει βιντεο στο youtube oπου βρισκεται σε πρωινη εκπομπη και λέει οτι μετανοιωνει που δημοσιοποιησε την ομοφυλοφιλια του γιατι αποτελει κατι δευτερευον για αυτον, δεν λεέι κάτι σημαντικο για αυτον κλπ . Ισως ο ίδιος να ειναι ατομο πολυ ουδέτερο ή διακριτικό , δικαιωμα του αλλα δεν μένει εκεί , δεν είναι οτι απλά δεν συμμετέχει αλλα εμμέσως αποδοκιμάζει . Και με εκπλησει πως ενας κοσμογυρισμένος ανθρωπος του χώρου της τέχνης δεν κατανοει την αξία του pride , και δεν βάζει στην θέση του άλλους , ειδικά νέα παιδιά στην επαρχία που βλέποντας έναν όχλο να 'το φωνάζει' στην πλατεία συντάγματος , ίσως οι ίδιοι να καταφερουν σύντομα να το ..ψιθυρίσουν στον κολλητό , σε ένα απο τα αδέρφια τους , στους γονεις . Κριμα για τον ίδιο πάνω από όλα .