Άρη συμφωνώ με την φύση του σχόλιου σου. Δεν πρέπει να κρίνουμε με τα ίδια σταθμά υγιείς και ασθενείς. Μια μικρή επιείκεια ο ανθρωπισμός μας (όσοι τον διαθέτουν τέλος πάντων) επιβάλλει να την δείχνουμε. Η ασθένεια δεν συμπεριφέρεται καλύτερα στους περισσότερο εύπορους από εμάς. Και όσον αφορά ορισμένα παραπτώματα (αν το παράπτωμα βέβαια αφορά την συγκεκριμένη πράξη και δεν συνδέεται με άλλα υψηλότερης σημαντικότητας!) "Ασθενής και ωδιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει". Και αυτό το γράφω έχοντας αρχικά κατηγορήσει τον Σταυρίδη για το συγκεκριμένο του παράπτωμα. Διαβάζοντας πάντως την είδηση το πρώτο πράγμα που σκέφθηκα είναι ορισμένα πράγματα φαίνονται τόσο ανούσια μπροστά στο θάνατο. Ο συγκεκριμένος έχω την εντύπωση πως υπήρξε άτυχος ως προς το πως πέρασε τους τελευταίους μήνες της ζωής του (και δεν αναφέρομαι μόνο στο περιστατικό αλλά και στην όλη του ενασχόληση με την πολιτική). Υπάρχουν σίγουρα πολύ καλύτερα πράγματα να κάνεις από τις τηλεμαχίες και τα πολιτικά παιχνίδια