- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!- Φταίει ο Θεός που μας μισεί!- Φταίει το κεφάλι το κακό μας!- Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμαδεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.Έτσι στη σκότεινη ταβέρναπίνουμε πάντα μας σκυφτοί.Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρναόπου μας εύρει μας πατεί.Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!Νομίζω το έχουμε πιάσει πια όλοι το νόημα, φταίμε γιατί είμαστε κακομοίρηδες, απαθείς, λαμόγια, καλομαθημένοι ή/και φταίνε οι ξένοι γιατί είναι εκμεταλλευτές, ζηλιαρηδες, σαδιστές... Κανέναν ρεαλιστικό και ουσιαστικό τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά έχουμε ή να τα ξαναπούμε με άλλα λόγια;