4 Πιστεύω ότι το βασικό πρόβλημα είναι ότι η μητέρα σου σου προκαλεί φόβο. Φόβο παραλυτικό και τρομαχτικό. Κάνεις αυτό που θέλει γιατί δεν αντέχεις αυτό που θα επακολουθήσει άμα δεν το κάνεις, αυτά τα απαίσια ουρλιαχτά, τους τόσο άδικους χαρακτηρισμούς. Κάθε σου επιλογή καθορίζεται από το πώς θα αντιδράσει εκείνη. Δεν φταις εσύ για αυτό. Η δύναμη που ασκεί πάνω σου το μοναδικό άτομο που θα ήθελες να σε αποδέχεται και το μοναδικό που δεν το κάνει είναι απίστευτα μεγάλη. Το ξέρω, το έχω ζήσει. Η μητέρα σου όμως δε θα αλλάξει όσο και αν προσπαθείς να κάνεις αυτά που θέλει. Για αυτό πρέπει εσύ να προστατέψεις τον εαυτό σου. Σκέψου το εξής: τι πραγματικά θα συμβεί αν αρχίσεις να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις; Ποιες είναι οι κυρώσεις που θα σου επιβληθούν αν παρακούσεις την εντολή «αποκλείεται»; Κινδυνεύεις να σε χτυπήσει; Τότε σίγουρα φύγε από το σπίτι. Δεν νομίζω όμως ότι αυτό είναι το πρόβλημα. Η τιμωρία θα είναι οι ίδιες οι φωνές, τα τρομαχτικά ουρλιαχτά που δεν αντέχονται και θες να τα αποφύγεις- το ξέρω. Ας φωνάξει λοιπόν. Έτσι και αλλιώς το κάνει. Η ζωή σου ανήκει μόνο σε εσένα, οι επιλογές είναι όλες δικές σου και δεν χρειάζεται να πάρεις άδεια από κανέναν για να τη ζήσεις, ειδικά τώρα που είσαι ενήλικη. Δεν χρειάζεσαι άδεια για να κοιμηθείς σε μία φίλη σου ή στον γκόμενό σου. Ξεκίνα λοιπόν να κάνεις αυτό που θες. Στην αρχή θα υποφέρεις με την αντίδρασή της, όσο περισσότερο όμως συνειδητοποιείς ότι αυτό είναι δικό της πρόβλημα και όχι δικό σου, τόσο λιγότερο θα σε νοιάζει. Θα εκπλαγείς μια μέρα με το πόσο λίγο θα σε νοιάζει πια. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά γίνεται. Και ξέρεις, όσο λιγότερο αρχίσει να σε νοιάζει τι σου λέει η μητέρα σου, τόσο λιγότερα θα λέει. Ασκεί εκβιασμό γιατί ξέρει ότι πιάνει. Έζησα με αυτό το φόβο πολλά χρόνια. Άφησα πολλές επιλογές να πάνε χαμένες. Και μετά κατάλαβα ότι αν είχα κάνει αυτό που πραγματικά ήθελα, τελικά δε θα είχε γίνει τίποτα κακό. Κρίμα δεν είναι; Το να φύγεις από το σπίτι δε θα σε βοηθήσει να λύσεις το πραγματικό πρόβλημα. Ελεύθερη θα είσαι όταν δε θα σε νοιάζει πια.