#1 Θα διαφωνήσω με την Α μπα. Από που βγαίνει το συμπέρασμα Λένα, ότι δεν δίνονται υποτροφίες επειδή θα επιστρέψει στην χώρα της/του να εργαστεί; Αρχικά λείπουν πληροφορίες απ'όσα αναφέρει. Ποιά είναι η χώρα της/του και θα επιστρέψει; Ίσως έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα, άρα η χώρα της/του είναι αυτή και η καταγωγή από την Αλβανία. Γιατί να μην μπορεί να λάβει υποτροφία και στην συνέχεια να επιστρέψει και να εργαστεί στην Ελλάδα; Επίσης, πάρα πολλοί Έλληνες πολίτες με ελληνική υποτροφία στο εξωτερικό δεν επιστρέφουν ποτέ στην Ελλάδα για να 'προσφέρουν' έργο γι' αυτά που τους δόθηκαν. Παράλληλα, συμφωνώ που λες ότι κάθε οργανισμός θέτει κριτήρια. Όμως διαφωνώ που αναφέρεις, ότι η υποτροφία για κάποιον που θα επιστρέψει στην χώρα του (?? ποιά χώρα? πώς το ξέρουμε?) δεν είναι επένδυση αλλά δωρεά. Με συγχωρείς αλλά υπάρχουν και άλλα πλαίσια, όπου υποτροφίες δίνονται ως πολιτική ανάπτυξης και συνεργασίας χωρών κι ο σκοπός είναι αυτός, να επιστρέψεις στην χώρα σου και να βοηθήσεις στην ανάπτυξη. Άρα δεν είναι δωρεά, είναι επένδυση όπου και οι 2 χώρες έχουν κέρδος να το προωθήσουν. Στο αναφέρω ως πολίτης σε μια 'πλούσια χώρα'. Από την άλλη αναφέρεσαι στις υποτροφίες αλλά όχι στην εργασία στο δημόσιο. Είναι αποδεκτό να έχεις γεννηθεί/μεγαλώσει/σπουδάσει στην Ελλάδα, να σου προσφέρεται εκπαίδευση αλλά σε κάποιες περιπτώσεις να μην έχεις δικαίωμα στην άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος ή ίσα επαγγελματικά δικαιώματα όπως οι συνάδελφοι σου; Λυπάμαι που δεν αναφέρθηκες στην ρίζα του θέματος και απλά βλέπουμε την επιφάνεια, ότι άλλοι χορηγούν άρα δικαίωμα τους να θέτουν τα κριτήρια. Το πρόβλημα είναι ότι άτομα με μη Ελληνική καταγωγή αντιμετωπίζονται σαν ξένοι δίχως κάποια άλλη παράμετρο και δεν υπάρχει κάποια νομοθεσία να τους στηρίζει. Είναι μια γενικότερη πολιτική που διαχωρίζει τους πολίτες και δεν παρέχει ενσωμάτωση και ισότιμα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
