#5.Από εκείνον το Σεπτέμβρη έχουν περάσει μόλις 15 χρόνια.Δεν το βίωσαν και το θυμούνται μόνο κάτι παππούληδες,όπως εμάς το 40' για παράδειγμα.Το βίωσαν και παιδιά,που τότε ήταν 4-5 και κατάλαβαν ότι κάτι κακό έγινε ή κι ακόμα μικρότερα,που εξαιτίας αυτής της επίθεσης μεγάλωσαν ορφανά πχ,και τώρα είναι έφηβοι ή νεαροί ενήλικες.Ο χρόνος,η απόσταση από τα γεγονότα είναι σημαντικός παράγοντας.Όπως κι η πολιτική και η οικονομία,που καθορίζουν το μετά.Ο τόπος μου,η Χίος,απελευθερώθηκε από τους Τούρκους το 1912 και φυσικά έζησε έντονα και την Καταστροφή της Σμύρνης,αφού είμαστε γειτονιά.Για την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση αναρτήθηκαν στην πόλη μεγάλα πανό,υπάρχουν ακόμα,με τη φράση "ελεύθερη σε χαιρετώ μυριανθισμένη γη".Αν χαμηλώσει όμως κάποιος το βλέμμα,θα δει παντού επιγραφές στα τουρκικά για τους επισκέπτες από απέναντι.Γενικεύσεις και συγκρίσεις είναι δύσκολο να γίνουν και δεν ξέρω κατά πόσο έχουν βάση.Προτιμώ να βλέπω κάθε περίπτωση ξεχωριστά,όπως και κάθε άνθρωπο,αν μπορώ,ξεχωριστά.