ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Ως συνήθως η αλήθεια μάλλον βρίσκεται κάπου στη μέση. Διεξάγεται μια διαρκής μάχη ανάμεσα σε επιστήμονες, γιατρούς, ερευνητές από τη μια και πολυεθνικές ιατρικής/φαρμακευτικής φύσεως με συμφέροντα που επι της αρχής ταυτίζονται αλλά στη πράξη συχνά διαφέρουν. Η Ιπποκράτεια προσέγγιση είναι ότι πάνω από όλα είναι ο ασθενής και ο αγώνας γίνεται για αυτόν και μόνο.Οι συνδιασμοί διαφορετικών οργανισμών, φύλων, ηλικιών και οργάνων που πάσχουν είναι χιλιάδες και έτσι ο αγώνας ενάντια στο καρκίνο είναι άνισος γιατί η μορφή της ασθένειας δε ταυτίζεται σχεδόν ποτέ από ασθενή σε ασθενή.Όμως κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε πχ εμμονή στη πρακτική της χημειοθεραπείας για περιπτώσεις σε πολύ προχωρημένο στάδιο που τελικά απλώς επιταχύνουν το μοιραίο. Εκεί λοιπόν αναρωτιέσαι αν το κίνητρο είναι αφέλεια ή πραγματική πίστη των θεραπόντων ιατρών ότι το ρισκο του να δηλητηριάσεις έναν ήδη εξασθενιμένο οργανισμό (ελπίζοντας ο καρκίνος να πεθάνει πριν το σώμα) αξίζει το κόπο, ή αν απλώς συμμετέχουν σε μια πάγια προσέγγιση που λέει ότι άπαξ και καρκινοπαθής επισκεφτεί τη κλινική, ο γιατρός οφείλει να κάνει τα αδύνατα-δυνατά ώστε ο ασθενής να μπεί σε πρόγραμμα. Κάτι τέτοιο προφανώς ευννοεί τα οικονομικά της κλινικής αλλά όχι απαραίτητα τη ποιότητα της ζωής που απομένει στον ασθενή.Με λυπεί το γεγονός ότι στο εξωτερικό, όταν ο καρκινοπαθείς παραλάβει τη διάγνωση γίνεται μια ομαδική προσπάθεια με ογκολόγο, παθολόγο, ψυχολόγο ώστε να τεθούν όλες οι πιθανές εναλλακτικές στο τραπέζι και να χαραχθεί μια κοινή πορεία.Εδώ όμως πάμε όλοι βουρ στο "ότι πει ο γιατρός" την ώρα που από γιατρό σε γιατρό το "τί θα πει ο γιατρός" διαφέρει και προκαλεί σύγχυση στον ασθενή.Επομένως η ισοπεδωτική άποψη ότι όλοι είναι λαμόγια που ζητάνε τα ευρώ μας είναι υπερβολή, όμως το ότι μεγάλο μέρος των ανθρώπων της ιατρικής είναι και έρμαια των οικονομικών συμφερόντων, παραμένει αναμφισβήτητο, και όλοι μας έχουμε ιστορίες να πούμε, ιστορίες που δείχνουν ότι στον αγώνα κατά του καρκίνου δε συμμετέχουν μόνο αγαθοί και τίμιοι επιστήμονες.
Σχολιάζει ο/η