Τι μας λες ρε φίλε? Δηλαδή την επόμενη φορά που θα έρθει κάποιος στα επείγοντα πρέπει να του πω "δε μπορώ να σε βοηθήσω, είμαι ανάξια επιστήμονας γιατί δεν έχω βρει ακόμα τη θεραπεία του καρκίνου"!??!! Εννοείται πως τις θεραπευτικές ουσίες/μηχανισμούς θα τις βρει εργαστηριακός γιατρός/βιολόγος κτλ, αλλά από το βρίσκω μία ουσία που σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα στο ποντίκι, μέχρι το να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια στον άνθρωπο χρειάζονται χρόνια κλινικών μελετών και υπομονής.Κι αφού απορείς πώς δεχόμαστε να κάνουμε αυτή την "αισχρή" δουλειά: ξενυχτάμε και εφημερεύουμε απλήρωτοι και το μόνο που μας δίνει κουράγιο είναι το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ των ανθρώπων που κάνουμε καλά. Ξέρεις πόσο ΔΥΣΚΟΛΟ είναι να λέμε σε κάποιον ότι ο άνθρωπός του πεθαίνει? Αλλά για κάθε έναν που δε μπορούμε να σώσουμε, υπάρχουν άλλοι 20 που θεραπεύουμε και για αυτούς αξίζει να προσπαθούμε να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι, ειδικά εμείς οι νέοι γιατροί. Εσύ μάλλον ούτε τις ικανότητες ούτε τα κότσια έχεις να κάνεις αυτή τη δουλειά, που θες να σε πληρώσουν και δισεκατομμύρια!