Είναι ένα κείμενο αναρώτησης, με όλη την τρυφεράδα/οργή που νιώθουμε όλοι μας καθημερινά γι' αυτή την υπέροχη/απαίσια ρημαδοχώρα/ρημαδούπολη. Δεν είναι ο Κύριος Τάδε ούτε ο Μεσσίας εν τη Δευτέρα Παρουσία, ένας σχολιαστής σαν όλους μας είναι ο άνθρωπος που το έγραψε.Κι από κάτω έχεις σχόλια που τον λένε ξερόλα, που απαιτούν να τοποθετηθεί επί καιρίων θεμάτων, όπως ο λαϊκισμός ή η ένταξή μας στη Δύση (ειδικά γι' αυτό, αν το απαντήσετε σε σχόλιο της Λάιφο, αφήνω μούσι και γίνομαι χιπστερικός αρχιμανδρίτης - εδώ και κάτι χιλιάδες χρόνια, η Ελλάδα ήταν η Ανατολή της Δύσης και η Δύση της Ανατολής και δεν έλυσαν το "ζήτημα" πολύ καλύτεροί μας, duh!) και ποιος ξέρει τι άλλο θα του σούρουν ώσπου να αναρτηθεί το σχόλιό μου.Ευχαριστώ ρε ΤΝΚΣ, ήταν πολύ ωραίο το κείμενό σου. Όμορφα λόγια, απ' την καρδιά. Αυτό μας λείπει: λίγη ομορφιά οποιουδήποτε είδους, να φυτρώσει μέσα απ' το σκουπιδαριό που ζούμε και να μας δώσει λίγη ανάσα. Κι ας μην δίνει την "ξεκάθαρη", "μαγική", "κρυστάλλινη" λύση που περιμένουν/περιμένουμε οι αχάριστοι.
