Αχ μικρή μου 18αρα, η απάντηση της αμπά ήταν περιεκτικότατη αλλά αν μου επιτρέπεις και μένα, οι γονείς μας δεν είναι τέλειοι και πολλές φορές κάνουν έως τραγικά λάθη. Από το κείμενό σου φαίνεται ότι το έχεις καταλάβει αυτό, και έτσι ξεκινάει το πρώτο βήμα. Προσπαθησε να ξεπεράσεις την -δικαιολογημένη- οργή για τον πατέρα σου και απλά κάνε τον στην άκρη. Από τη γέννησή μας ετεροπροσδιοριζόμαστε. Ένα βρέφος δεν αντιλαμβάνεται πως υπάρχει παρά μόνο μέσα από την παρουσία της μάνας. Ε η ενηλικίωση είναι αυτό ακριβώς, να μάθεις να αυτοπροσδιορίζεσαι. Και είσαι στη κατάλληλη ηλικία, το λέει και το κράτος! Γι αυτό άκου τις συμβουλές της Λενας, μάθε, καλλιέργησε τον εαυτό σου, επικεντρώσου στο πως θα γίνεις δημιουργική και κλείσε την πόρτα στο άδικο, απ όποιον και αν προέρχεται. Κοινώς, πάρε το τιμόνι στα χέρια σου και λύσε άγκυρες!