#3: Έμενα στο κέντρο της Αθήνας (σε νοικιασμένο διαμέρισμα) και περνούσα τέλεια, μέχρι που μετά από μεγάλο ζόρι πήρα την απόφαση να επιστρέψω στα προάστια, σε άδειο σπίτι της οικογένειας που είχε μείνει ξενοίκιαστο για μήνες. Βέβαια, γύρισα μόνη μου και χωρίς τη χαρά μιας συμβίωσης, πάντως μου φάνηκε φρίκη. Μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να συνηθίσω τις νέες συνθήκες και το να μένω στα προάστια απέκτησε νόημα μόνο όταν έκανα τον γιό μου (μετά από 5 χρόνια) κι εκτίμησα τα πλεονεκτήματα που μου προσέφερε στη νέα μου ζωή. Βέβαια, στη δική σου περίπτωση θα πρέπει να υπάρξει μια κοινή απόφαση για το που θα μείνετε, συν ότι θα είναι μια μεγάλη πρόοδος στην προσωπική σου ζωή, όμως τα γράφω για να δείξω πόσο ζόρικη μπορεί να γίνει μια δραστική αλλαγή στον τόπο κατοικίας.
